Czytając historie wszystkich Proroków Allaha (Pokój i Łaska Allaha niech będą z nimi wszystkimi), jacy zostali posłani przez Niego do różnych narodów, powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że powołanie na proroka to najwyższy możliwy zaszczyt dla człowieka i najwyższy stopień wywyższenia, jaki człowiek może dostać od Allaha. Jednak trzeba także pamiętać o tym, jakie znaczenie dla innych ludzi miało posłannictwo wszystkich Wysłanników Allaha.

Przede wszystkim bez Proroctwa nie wiedzielibyśmy, skąd pochodzimy, dokąd zmierzamy, jaki jest cel naszego życia. Nie wiedzielibyśmy, Kto jest naszym Stwórcą, Któremu wszystko zawdzięczamy, ani jak należy Go czcić. Na te wszystkie pytania odpowiadali ludziom prorocy, którzy wyjaśniali to, czego ludzie nie wiedzieli, uczyli ich religii Allaha i dawali im nadzieję na życie wieczne w Raju. Bez ich nauki ludzie nie odróżnialiby tego, co dobre od tego, co złe, a zatem nie mogliby zostać osądzeniu w Dniu Ostatecznym. Także prorocy mówili ludziom, że Bóg nie jest podobny do nikogo ani niczego z tego świata, że zamieszkuje Niebo, że nie można go zobaczyć, wyczuć czy dotknąć, a przede wszystkim – że jest Jeden i nie ma współtowarzysza, nie zrodził ani nie został zrodzony.

Pamiętajmy, że prorocy byli posyłani do różnych ludów, w różnych okresach czasu – nie było w historii ani jednego narodu, do którego nie zostałby posłany przynajmniej jeden prorok. (Allah w Qur’anie mówi, co znaczy: „Każdy naród ma swojego posłańca” – Sura Junus, ajat 47.) Pamiętajmy, że bardzo często byli traktowani przez swoje narody źle, prześladowani, wypędzani lub zabijani – wiele takich historii mamy zapisanych w Qur’anie; pokazuje to także historia Posłannictwa Muhammada (SAAWS).

Islam uznaje wszystkich proroków Allaha i nie czyni różnicy między żadnymi z Jego Posłańców. Za każdym razem, kiedy ludzie odchodzili od Islamu, Allah wysyłał do tego czy innego narodu kolejnego proroka. Tak było aż do Muhammada (SAAWS) (nazywanego w Qur’anie Miłosierdziem dla światów), który zakończył Posłannictwo, a jego przesłanie skierowane jest do wszystkich narodów, jakie żyją gdziekolwiek na świecie – poprzedni prorocy byli wysyłani każdy do konkretnego narodu, a Muhammad (SAAWS) został posłany do całej ludzkości. Jego misja jest uniwersalna i wieczna, a jej celem jest zaprowadzenie Islamu na całym świecie, usunięcie przeszkód z drogi ludzi ku szczęściu w tym życiu i w życiu ostatecznym, oraz ochrona dla ludzi przed Piekłem.

Przez czterdzieści lat swojego życia Muhammad (SAAWS) był zwykłym człowiekiem, który nie miał dużego wykształcenia (nie umiał pisać, lub umiał to bardzo słabo) i pracował jako kupiec. Ludzie znali go jako łagodnego, uprzejmego człowieka ze szlachetnym charakterem i dobrymi manierami. Nie był znany ani jako teolog, ani jako mistyk, ani jako poeta, ani jako mówca, ani jako socjolog, ani jako polityk, ani jako mąż stanu, ani jako żołnierz, ani jako wódz, ani jako ekonomista… To wszystko zmieniło się po pierwszym Objawieniu na Górze Al-Hira.

Muhammad (SAAWS) przyniósł Arabom przepisy, regulujące wszystkie dziedziny życia – od stosunków międzynarodowych do codziennych spraw, takich jak ubiór, spanie czy jedzenie. Nie mógł mu dorównać żaden arabski poeta ani mówca, a jego zdolności krasomówcze były tak wielkie, że wrogowie nie chcieli go słuchać, bojąc się, że zostaną przez niego przekonani. Muhammad (SAAWS) stał się tym człowiekiem, który zjednoczył wszystkich mieszkańców liczącej półtora miliona mil kwadratowych Pustyni Arabskiej – pod jednym sztandarem, pod jednym prawem, w ramach jednej religii i jednej kultury.

Rządził krajem, ale do końca życia pozostał bezinteresowny i skromny. Mieszkał jak prosty człowiek. W tłumie na ulicy czy na rynku nie wyróżniał się spośród innych. Nie wywyższał się, nie uważał za lepszego, ciężko pracował razem z innymi, kiedy było trzeba (np. przy fortyfikowaniu Medyny przed Bitwą Rowu). Pewnemu Beduinowi, który był zdziwiony, kiedy zobaczył, że Prorok (SAAWS) usługuje swoim towarzyszom, odpowiedział, że przywódcą ludu jest ten, który służy ludowi.

Przed śmiercią nie okazał dumy, a do swoich uczniów powiedział: Dokończcie moje dzieło i niech Miłosierdzie Allaha będzie z wami.

Autor: Abd ul-Karim