Teraz przedstawimy pewne uwagi na temat islamu, wypowiedziane przez wybitnych współczesnych uczonych niemuzułmańskich. Prawda nie potrzebuje obrońcy, który by się za nią wstawiał, ale długotrwała, złośliwa propaganda skierowana przeciwko islamowi wprowadziła wiele zamieszania, nawet w umysłach wolnych i obiektywnych myślicieli.

Mamy nadzieję, że poniższe spostrzeżenia przyczynią się do zapoczątkowania obiektywnej oceny islamu.

(1) Jean L’heureux :

„Islam ma moc pokojowego zdobywania dusz, dzięki prostocie swojej teologii, jasności swych dogmatów i zasad, oraz określonej ilości praktyk, jakich wymaga. W przeciwieństwie do chrześcijaństwa, które ulega ciągłym przemianom, islam pozostał taki sam.”

Etude sur L’Islamism , str.35

(2) Duncan Greenless:

„Szlachetność i ogromna tolerancja tej wiary, która uznaje wszystkie prawdziwe religie świata za pochodzące od Boga, zawsze będzie wspaniałym dziedzictwem dla ludzkości. Doprawdy, w oparciu o nie może być zbudowana doskonała światowa religia.”

M.A. (Oxon.), The Gospel of Islam, Adyar 1948, str.27

(3) Sir William Muir :

„Nie można kwestionować tego, że islamowi, ze swoim czystym monoteizmem i kodeksem opartym głównie na sprawiedliwości i humanitarności, udało się wynieść na wyższy poziom narody pogrążone w bałwochwalstwie i fetyszyzmie, jak te w Centralnej Afryce, oraz że pod niektórymi względami, szczególnie w kwestii wstrzemięźliwości, poważnie poprawia on moralność takich ludzi.”

Mohamed and Islam , Londyn, 1895 str.246

(4) W. Montgomery Watt:

„Nie jestem muzułmaninem w powszechnym tego słowa znaczeniu, choć mam nadzieję, że jestem „muzułmaninem” jako „ten, który poddaje się Bogu”. Wierzę jednak, że zamieszczone w Koranie i innych wypowiedziach wyobrażenia islamu są ogromnymi zasobami Boskiej prawdy, z której ja i inni ludzie Zachodu wciąż możemy się wiele nauczyć. Islam z pewnością jest silnym pretendentem do zasilenia podstawowej struktury jednej religii przyszłości.”

Islam and Christianity Today, Londyn 1983 , str. IX

(5) G. B. Shaw:

„Zawsze bardzo szanowałem religię Muhammada, ze względu na jej cudowną żywotność. Jest to jedyna religia, która według mnie posiada tą asymilującą zdolność do zmieniania stadium istnienia, która może odnosić się do każdego wieku.(…)”

The Genuine Islam , tom 1, nr 81936.

(6) Serojini Naidu:

„Poczucie sprawiedliwości jest jednym z największych ideałów islamu, gdyż kiedy czytam Koran, znajduję z nim te dynamiczne zasady życia, nie mistyczne, lecz praktyczne zasady etyczne powszedniego zachowania, odpowiednie dla całego świata.”

Wykłady w „The Ideal of Islam”, zobacz Speeches and Writings of Sarojini Naidu , Madras, 1918, str. 167.

„Była to pierwsza religia, która głosiła i praktykowała demokrację; gdyż w meczecie, kiedy rozbrzmiewa wezwanie na modlitwę, a wierni zbierają się, demokracja islamu urzeczywistnia się pięć razy dziennie, gdy chłop i król klękają ramię w ramię i głoszą: „Bóg jest Wielki”. Raz za razem robiła na mnie wrażenie ta niewidzialna jedność islamu, która sprawia, że człowiek instynktownie staje się bratem.”

Ideals of Islam, video Speeches and Writings, Madras, 1918, str.169

(7) T. W. Arnold:

„Ale ponad wszystko – i to jest najważniejsze w misyjnej historii islamu – nakazuje on coroczne zgromadzenie wiernych wszystkich narodów i języków, którzy przybywają razem z każdej części świata, aby modlić się w tym świętym miejscu, w którego kierunku zwracają się w każdej godzinie swych aktów czci wykonywanych w ich odległych domach. Żaden geniusz religijny nie wymyśliłby lepszego środka, by zaszczepić w umysłach wiernych poczucie ich wspólnego życia i braterstwa poprzez więzy wiary. Tu, w najwyższym akcie wspólnej czci, Murzyn z zachodniego wybrzeża Afryki spotyka się z Chińczykiem z Dalekiego Wschodu; wytworny i elegancki Osmanin rozpozna swego muzułmańskiego brata w niecywilizowanym mieszkańcu wyspy z najdalszego krańca Morza Malajskiego. W tym samym czasie w całym świecie mahometańskim serca wiernych unoszą się w sympatii dla ich mających więcej szczęścia braci zebranych razem w świętym mieście, gdy we własnych domach świętują Eid al-Adha czy (jak jest ono nazywane w Turcji i Egipcie) święto Bajram.”

„Oprócz instytucji pielgrzymki, płacenie ustanowionej prawnie jałmużny jest innym obowiązkiem ciągle przypominającym muzułmaninowi, że „wierni są braćmi” (XLIX-10) – religijna teoria, która jest bardzo efektownie realizowana w społeczeństwie mahometańskim i bardzo często wyraża się jako akty uprzejmości w stosunku do nowych konwertytów. Niezależnie od rasy, koloru skóry czy przodków, przyjmuje się ich do bractwa wiernych i traktuje jak równych innym.”

The Preaching of Islam, Londyn, 1956, str. 415-416.

(8) Edmund Burke :

„Prawo mahometańskie, które obowiązuje wszystkich – od ukoronowanych władców, po najniższego poddanego – jest prawem przeplecionym najmądrzejszym, najbardziej naukowym i najświatlejszym systemem prawnym, jaki kiedykolwiek istniał na świecie.”

Impeachment of Warren Hastings

(9) Markiz Dufferin i Ava :

„To muzułmańskiej nauce, muzułmańskiej sztuce i muzułmańskiej literaturze Europa jest wdzięczna za wybawienie od ciemności Średniowiecza.”

Speeches Delivered in India , Londyn, 1890, str. 24

(10) Charles R. Watson:

„Można śmiało stwierdzić, że żadni ludzie na świecie nie sprawiają wrażenia tak nastawionych na religię, jak muzułmanie. Całe życie jest przesycone świadomością Boga.”

What is this Moslem World? Londyn, 193, str. 38-39

(11) De Lacy O’Leary:

„Jednak historia jasno pokazuje, że legenda o fanatycznych muzułmanach pędzących przez świat i zmuszających podbite nacje do islamu przy użyciu szabli jest najbardziej niemożliwym i absurdalnym mitem, jaki kiedykolwiek był powtarzany przez historyków.”

Islam at the Crossroads , Londyn, 1923 str. 8.

(12) A. M. L. Stoddard:

„Rozpowszechnienie się islamu jest prawdopodobnie najbardziej zadziwiającym wydarzeniem w historii ludzkości. Przybywając z kraju i od ludzi, będących wcześniej tak mało znaczącymi, islam rozprzestrzenił się w ciągu wieku na połowę kuli ziemskiej, rozbijając wielkie imperia, obalając dawno ustanowione religie, zmieniając dusze ludzkie i wznosząc całkiem nowy świat – świat islamu. Im lepiej zbadamy ten rozwój, tym bardziej niezwykły nam się wyda. Inne wielkie religie odnosiły powolne zwycięstwo, po bolesnej walce, aż w końcu zatriumfowały dzięki wsparciu wpływowych monarchów przyjmujących tę nową religię. Chrześcijaństwo miało swojego Konstantyna, buddyzm Asiokę, a zaratusztrianizm Cyrusa; każdy z nich wsparł wybrany przez siebie kult wielką siłą świeckiego autorytetu. Inaczej było z islamem. Pojawiając się w kraju pustynnym, rzadko zamieszkałym przez nomadów, wcześniej nie wyróżnionych w kronikach ludzkości, islam rozpoczął swą wielką przygodę z nieznacznym poparciem i wbrew najtrudniejszym przeciwnościom. Jednak islam zwyciężył z pozornie niezwykłą łatwością i kilka pokoleń ujrzało Płomienny Półksiężyc niosący zwycięstwo od Pireneji po Himalaje i od pustyni w Centralnej Azji po pustynię w Centralnej Afryce. ”

cytat z ‘Islam – The Region of All Prophets’, Begum Bawani Waqf, Karachi, Pakistan str. 56

(13) O. Houdes:

„Dżihad nie był tak naprawdę obowiązkiem, chyba że przeciwko ludziom, którzy nie mieli objawionej religii lub którzy zagrażali istnieniu islamu… Dżihad musiał być toczony w obronie islamu w odpowiedzi na agresję… Po zakończeniu wojny, muzułmanie zawsze wykazywali wielką tolerancję wobec podbitej ludności, pozostawiając ich przy ich prawodawstwie i wierzeniach religijnych.”

La Grade Encyclopaedia, 1894, tom 20, str. 1006

(14) E. Alexander Powell:

„Żadna inna religia w historii nie szerzyła się tak gwałtownie jak islam… Zachód wierzył, że ten nagły wzrost religii możliwy był dzięki użyciu miecza. Ale żaden ze współczesnych uczonych nie przyjmuje tej idei, a Koran wyraźnie popiera wolność przekonań. Istnieją mocne dowody na to, że islam dawał swobodę ludziom różnych religii, tak długo, jak długo dobrze się oni zachowywali i płacili podatki. Muhammad ciągle nauczał, że muzułmanie powinni współdziałać z „Ludźmi Księgi” (żydami i chrześcijanami).

„Prawda, pomiędzy muzułmanami a chrześcijanami czy żydami często wynikały walki (czasem dlatego, że te starsze religie nalegały na bitwę), a Koran zawiera wzmianki o początkowej gwałtowności związanej z tymi walkami. Ale istnieje przemożne świadectwo, że „postępujących za Księgą” zazwyczaj dobrze traktowano, zezwalano na posiadanie świątyń i na swobodę w oddawaniu czci.

„Wielu ludzi Zachodu – przyzwyczajonych przez swe książki historyczne do wiary w to, że muzułmanie byli barbarzyńskimi poganami – ma problem ze zrozumieniem jak wielki wpływ mieli muzułmańscy uczeni na nasze życie intelektualne w zakresie nauki, medycyny, matematyki, geografii i filozofii. Krzyżacy, którzy napadli na Świętą Ziemię, by zwalczać muzułmanów, powrócili do Europy z nowym wyobrażeniem miłości, poezji, rycerskości, działań wojennych i rządu. Nasze pojęcie tego, czym powinien być uniwersytet zostało bardzo zmodyfikowane przez muzułmańskich uczonych, którzy udoskonalili pisma historyczne i którzy przywieźli do Europy wiele z greckich nauk.

„Chociaż islam wywodzi się z Arabii, dziś jedynie mały procent (7%) muzułmanów na świecie to Arabowie, a mniej niż ćwierć (20%) używa arabskiego jako swojego języka ojczystego.

„Islam bardziej niż inne religie głosi o braterstwie wszystkich ras, kolorów i narodowości wśród swych wyznawców. Sam Muhammad prawdopodobnie miał dokładnie taki sam kolor skóry jak Jezus – białą, ale mocno opaloną – lecz dziś wśród jego wyznawców są ludzie o różnych kolorach skóry: czarni z Afryki, żółci z Chin, brązowi z Malajów, biali z Turcji.

„Islam nie zezwala na kapłaństwo, a Muhammad musiał zacięcie walczyć przeciw bożkom, jego religia zniechęca też do malowania portretów. Meczety są ozdobione jedynie wzorami geometrycznymi.”

(James A. Michener, “Islam – The Misunderstood Religion” , z the Reader’s Digest (American Edition, Maj 1955).

„Jednak w swoich podbojach muzułmanie wykazali się stopniem tolerancji, jaki zawstydza wiele narodów chrześcijańskich.”

The Struggle for Power in Muslim Asia . Nowy Jork 1923, str. 48

Źródło: „Jaki jest cel naszego życia?” Zebrał i opracował: Abu Issa Al-Shamy Tłumaczenie z angielskiego: Monika Meziani