Kilka lat temu grupa Arabów zebrała wszelkie informacje dotyczące embriologii zawarte w Koranie. Korzystając z porady Allaha („jeśli o tym nie wiecie, zapytajcie ludzi napomnienia” – Koran 16: 43 oraz 21: 7) zwrócili się do dr. Keith’a Moore’a (byłego Profesora Embriologii oraz Przewodniczącego Departamentu Anatomii Uniwersytetu w Toronto) z prośbą o analizę i interpretację zgromadzonych danych. Po dogłębnym przestudiowaniu angielskiego tłumaczenia przedstawionych mu fragmentów Świętej Księgi, dr Moore stwierdził, iż większość informacji dotyczących embriologii, o których mówi Koran bezbłędnie odzwierciedla najnowsze odkrycia tej dziedziny. Naukowiec nie potrafił jednak wyjaśnić kilku wersetów, gdyż sam wtedy nie posiadał wiedzy na temat informacji w nich zawartych. Żadne najnowsze badania również ich nie opisywały. Jeden z tych fragmentów to:

„Głoś! w imię twego Pana, który stworzył!
Stworzył człowieka z grudki krwi zakrzepłej (alaq)!”
[Koran, 96: 1-2]

Słowo alaq tłumaczy się jako skrzep krwi, lecz może ono również opisywać substancję, która przylega jak pijawka. Dr Keith Moore nie wiedział, czy embrion w początkowej fazie życia wyglądem przypomina pijawkę. Aby to sprawdzić, za pomocą bardzo mocnego mikroskopu zbadał początkowe stadium płodu, które ku jego zdziwieniu wykazywało uderzające podobieństwo do pijawki! W ten oto sposób dzięki Koranowi dr Moore uzyskał nowe informacje dotyczące dziedziny embriologii. Naukowiec odpowiedział w sumie na około osiemdziesiąt pytań na temat danych dotyczących embriologii zawartych w Koranie i hadisach. Zwracając uwagę na fakt, iż informacje pochodzące z tych źródeł były zgodne z najnowszymi odkryciami embriologii prof. Moore powiedział: „Gdyby trzydzieści lat temu zadano mi te same pytania nie byłbym w stanie udzielić odpowiedzi nawet na połowę z nich ze względu na brak danych naukowych.”

Po uzyskaniu z Koranu nowych informacji dr Moore napisał trzecią edycję swej książki „The Developing Human.” Książka ta została nagrodzona jako najlepszy podręcznik medyczny napisany przez jednego autora. Została przetłumaczona na kilka języków i jest używana na pierwszym roku studiów medycznych jako podręcznik do embriologii. W 1981 r. podczas Siódmej Medycznej Konferencji w Dammam (Arabia Saudyjska) prof. Moore powiedział: „To była dla mnie wielka przyjemność pomóc w wyjaśnieniu informacji dotyczących rozwoju człowieka zawartych w Koranie. To oczywiste, że dane te musiały zostać objawione Muhammadowi przez Samego Boga, ponieważ większość z nich została odkryta dopiero wiele wieków później. Jest to dowodem na to, że Muhammad był Wysłannikiem Boga.”12

Dr Joe Leigh Simpson, Przewodniczący Departamentu Położnictwa i Ginekologii w Baylor College of Medicine, Houston, U.S.A. oświadczył: „te hadisy – nauki Muhammada, nie mogły być sformułowane na podstawie wiedzy naukowej, dostępnej w tamtych czasach (VII w. n.e.). Wynika stąd, że nie tylko nie ma żadnego konfliktu pomiędzy genetyką a religią (Islamem), ale co więcej religia (Islam) za pomocą objawień może poprowadzić naukę… Koran zawiera informacje, które po wielu wiekach okazują się słuszne, a to tylko jeszcze bardziej umacnia w przekonaniu, że został on zesłany przez Boga.”

Człowiek stworzony z cieczy

„Niech więc rozważy człowiek,
z czego on został stworzony!
Został stworzony z cieczy wytryskającej,
która wychodzi spomiędzy lędźwi i żeber.”
[Koran, 86: 5-7]

Początkowy rozwój męskich lub żeńskich narządów rozrodczych u płodu zachodzi pomiędzy kręgosłupem a jedenastymi i dwunastymi żebrami. Dopiero później przemieszczają się one w dół; żeńskie gonady (jajniki) zatrzymują się w miednicy, a męskie (jądra) jeszcze przed porodem docierają do moszny przez kanał pachwinowy. Ponadto w pełni wykształcone narządy rozrodcze ludzi dorosłych są zaopatrywane przez nerwy i krew pochodzące z aorty brzusznej, a ta umiejscowiona jest pomiędzy kręgosłupem a żebrami. Nawet drenaż limfatyczny oraz powrót żylny przechodzi przez to samo miejsce.

Człowiek stworzony z kropli cieczy

Święty Koran nie mniej niż jedenaście razy wspomina, że człowiek jest stworzony z nutfah, tj. kropli cieczy. Czytamy w Koranie:

„O ludzie!
Jeśli pozostajecie w zwątpieniu,
co się tyczy zmartwychwstania…
– to przecież My stworzyliśmy was z prochu,
potem z kropli nasienia(…).”
[Koran, 22:5]

oraz

„Następnie umieściliśmy go
– jako kroplę nasienia –
w naczyniu solidnym.”
[Koran, 23:13)13

Nauka potwierdza, że jedynie jeden z około trzech miliona plemników jest potrzebny do zapłodnienia. Oznacza to, że tylko 0.00003% wszystkich plemników wytwarzanych w organizmie mężczyzny jest potrzebna do zapłodnienia.

Potomkowie Adama stworzeni z ekstraktu wody

„(…)potem uczynił jego potomstwo
z ekstraktu nędznej wody.”
[Koran, 32: 8]
W języku arabskim słowo sulalah znaczy kwintesencja, lub też najlepsza część. Organizm mężczyzny wytwarza kilka milionów plemników, a mimo to do zapłodnienia potrzebny jest tylko jeden. To właśnie on jest opisany w Koranie jako sulalah. Słowo to można także przetłumaczyć jako ekstrakt płynu. W kontekście powyższego wersu ów ekstrakt odnosi się do płynów, w których zawarte są męskie oraz żeńskie gamety, gdyż podczas zapłodnienia zarówno jajeczko jak i plemnik są delikatnie odłączone od ich środowiska.

Człowiek stworzony z mieszaniny cieczy

Przeanalizujmy następujący wers Koranu:

„Zaprawdę, stworzyliśmy człowieka
z kropli spermy, mieszaniny”
[Koran, 76: 2]

Arabskie słowo nutfatin amszaadżin znaczy mieszanina cieczy. Niektórzy komentatorzy Koranu wyjaśniają, że ta „mieszanina cieczy” odnosi się do płynów produkowanych przez męskie i żeńskie narządy płciowe. Gdy obie gamety się połączą powstaje zygota, a ta dalej ma postać kropli cieczy (nutfah). Mieszanina ta może również oznaczać spermę, gdyż ona także składa się z płynów wytwarzanych przez różnego rodzaju gruczoły. Tak więc nutfatin amsadż (stróżka mieszaniny płynów) odnosi się do męskich oraz żeńskich gamet, a także do części otaczających ich płynów.

Płeć dziecka

Płeć płodu zależy od nasienia, a nie od komórki jajowej. W zależności od tego czy 23 para chromosomów to XX lub XY zarodek będzie dziewczynką bądź chłopcem. Jeśli plemnik zapładniający komórkę jajową zawiera chromosom X zarodek będzie miał płeć żeńską, jeśli zaś plemnik zawiera chromosom Y zarodek będzie miał płeć męską.

„i że to On stworzył parę – mężczyznę i kobietę
– z kropli (nutfah) spermy, kiedy wytryska (tumna);”
[Koran, 53: 45-46]

Słowo nutfah oznacza „niewielką ilość cieczy”, a tumnâ tłumaczy się jako „wytryskiwać”, bądź „sadzić”. Stąd też nutfah odnosi się do spermy, gdyż to właśnie ona wytryska. Czytamy w Koranie:

„Czyż nie był on kroplą spermy,
która wytrysnęła,
potem stała się grudką krwi zakrzepłej?
On go stworzył i ukształtował.
I uczynił z niego parę
– mężczyznę i kobietę.
[Koran, 75: 37-39]

Kolejny raz Koran wspomina, iż niewielka ilość (kropla) spermy, która jest produkowana przez organizm mężczyzny jest odpowiedzialna za płeć płodu. Na subkontynencie indyjskim kobiety wolą mieć wnuków aniżeli wnuczki. Nieraz więc teściowe obwiniają swe synowe za to, iż urodziły córki zamiast synów. Tak naprawdę chcąc kogokolwiek obwiniać za płeć wnucząt musiałyby winić własnych synów, a nie synowe, gdyż to właśnie mężczyźni są odpowiedzialni za płeć dziecka, o czym informuje Koran a także nauka.

Płód otoczony trzema warstwami ciemności

„(…)On was stwarza w łonach waszych matek,
stworzenie po stworzeniu,
w trzech ciemnościach.(…)”
[Koran, 39:6]

Prof. Keith Moore wyjaśnił, że trzy warstwy ciemności, o których mówi Koran odnoszą się do:

1) przedniej ściany brzucha matki,
2) ściany macicy,
3) błony kosmówkowej.

Etapy rozwoju embrionu

„Stworzyliśmy człowieka z ekstraktu gliny.
Następnie umieściliśmy go
– jako kroplę nasienia –
w naczyniu solidnym (qarârin makîn ).
Następnie stworzyliśmy z kropli nasienia
grudkę krwi zakrzepłej;
potem stworzyliśmy z tej grudki krwi zakrzepłej
zalążek ciała;
a z tego zalążka stworzyliśmy kości;
wtedy oblekaliśmy te kości ciałem;
następnie uczyniliśmy go innym stworzeniem.
Niech będzie błogosławiony Allah,
najlepszy ze stwórców.”
[Koran, 23: 12-14]

W przytoczonym wersecie Koranu Allah informuje, iż człowiek jest stworzony z niewielkiej ilości płynu, który następnie zostaje solidnie osadzony w miejscu spoczynku (qarârin makîn) – macicy. Macica jest zabezpieczana z tyłu przez kręgosłup, ten z kolei jest dodatkowo podtrzymywany przez mięśnie pleców. Ponadto worek owodniowy, w którym znajduje się płyn owodniowy tworzą kolejną warstwę ochronną dla płodu. A więc nienarodzone jeszcze dziecko znajduje się w bardzo bezpiecznym miejscu.

Po pewnym czasie ta niewielka ilość cieczy, o której mowa w Koranie zamienia się w alaqah, tj. substancję przylegającą. Alaqah oznacza również substancję podobną do pijawki. Oba opisy zarodka w formie alaqah są prawidłowe, gdyż zgodne z odkryciami nauki zarodek w swych początkowych etapach rozwoju przylega do ściany macicy oraz nie tylko wyglądem przypomina pijawkę, ale również zachowuje się jak ona absorbując krew poprzez łożysko matki. Kolejnym znaczeniem słowa alaqah jest zakrzepła grudka krwi. Podczas etapu alaqah, który występuje pomiędzy trzecim a czwartym tygodniem ciąży, dochodzi do krzepnięcia krwi wewnątrz zamkniętych naczyń. Stąd zarodek oprócz wyglądu pijawki przypomina również grudkę krwi zakrzepłej.

W 1677 r. naukowcy Hamm i Leeuwenhoek jako pierwsi za pomocą mikroskopu dokonali obserwacji ludzkich plemników. Początkowo naukowcy sądzili, że plemnik zawiera w sobie miniaturę człowieka, która dojrzewa w macicy tworząc noworodka. Gdy jednak odkryli, że komórka jajowa jest większa od plemnika niektórzy uczeni (w tym De Graf) stwierdzili, że to właśnie w niej znajduje się miniaturowy człowiek. Dopiero w XVIII w. francuski naukowiec Pierre Louis Maupertuis rozpowszechnił teorię dziedziczenia po obu rodzicach. Jak poucza Koran alaqah przemienia się w mudghah. Słowo mudghah ma dwa znaczenia: „materia, która wygląda tak jakby była gryziona” oraz „niewielka, lepka substancja, którą można by żuć.” Oba opisy tego etapu rozwoju płodu są zgodne z tym, co mówi nauka. Profesor Keith Moore uformował kawałek materiału izolacyjnego, a następnie pogryzł go zębami tak, aby odzwierciedlić wygląd zarodka opisany jako mudghah. Naukowiec porównał go ze zdjęciami płodu we wczesnym etapie rozwoju. Odciski zębów na kawałku materiału izolacyjnego przypominały wczesną formę kręgosłupa. Zgodnie z opisem Koranu ta lepka substancja (mudghah) nieco później przemienia się w kości (izam). Kości zaś otoczone są ciałem bądź mięśniami (lahm). Następnie Allah formuje z niego „inne stworzenie”.

Profesor Marshall Johnson należy do grona najbardziej prominentnych amerykańskich naukowców – jest dyrektorem Departamentu Anatomii a także dyrektorem Instytutu Daniela na Uniwersytecie Thomas’a Jefferson’a w Filadelfii. Poproszony o komentarz na temat wersów Koranu dotyczących embriologii powiedział, że fragmenty Koranu opisujące etapy rozwoju zarodka nie mogą być przypadkowe. Profesor stwierdził, iż Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) najprawdopodobniej posiadał bardzo dobry mikroskop. Gdy jednak przypomniano mu, iż Koran został objawiony 1400 lat wcześniej, a mikroskop został wynaleziony wiele wieków po śmierci Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), profesor Johnson zaśmiał się i przyznał, że nawet pierwszy mikroskop nie był w stanie dokonać powiększenia większego niż dziesięć razy, nie potrafił też ukazać przejrzystego obrazu. Profesor dodał: „Nie widzę nic sprzecznego w koncepcji mówiącej, że Muhammadowi towarzyszyła Boska ingerencja.”

Według dr. Keith’a Moore’a przyjęty na całym świecie nowoczesny podział etapów rozwoju zarodka wcale nie jest łatwy do zrozumienia, ponieważ identyfikuje on poszczególne etapy w postaci danych liczbowych np. etap I, etap II, itd. Z kolei Koran na podstawie różnych etapów rozwoju prenatalnego wyróżnia kolejne fazy pokazując odmienne i łatwo rozpoznawalne kształty płodu. Opisy te nie tylko korespondują z odkryciami nauki, ale dodatkowo są praktyczne i łatwo zrozumiałe. Czytamy w Koranie:

„Czyż nie był on kroplą spermy,
która wytrysnęła,
potem stała się grudką krwi zakrzepłej?
On go stworzył i ukształtował.
I uczynił z niego parę
– mężczyznę i kobietę.
[Koran, 75: 37-39]

„Tego, który ciebie stworzył
i ukształtował cię harmonijnie,
i wymierzył proporcjonalnie
– ułożył cię w takiej postaci, w jakiej chciał?”
[Koran, 82: 7-8]

12 Cytat pochodzi z kasety video pt. „This is the Truth.” Kopie nagrania można uzyskac kontaktujac się z Islamic Research Foundation.
13 Ta sama informacja znajduje się w Koranie: 16: 4, 18: 37, 35: 11, 36: 77, 40: 67, 53: 46, 75: 37, 76: 2 oraz 80: 19.

Źródło

Autor: Dr. Zakir Naik