Czy kiedykolwiek zastanawialiście się dlaczego zakonnica może być zakryta od stop do głów i szanowana za swoje oddanie Bogu, ale kiedy zakrywa się muzułmanka, jest postrzegana jako „uciskana”? Albo dlaczego żyd może zapuścić brodę i jest po prostu osobą praktykującą swą religię, a kiedy robi to muzułmanin, jest on „ekstremistą”? Ludzie na Zachodzie kierują się stereotypami przy ocenie muzułmanów i islamu. Wielu z nich wierzy, że świat zachodni jest wysoko rozwinięty, światły i wyzwolony, podczas gdy świat islamu jest jego przeciwieństwem: prymitywny, ignorancki i uciskany. Jednym z powodów takiego przekonania jest to, że media mówiąc o islamie ciągle pokazują muzułmanów postępujących w sposób sprzeczny z naukami tej religii. Kluczem do zrozumienia islamu i muzułmanów jest porzucenie stereotypów i zbadanie każdej z sytuacji jak wygląda ona w naukach islamu, a NIE w czynach niektórych z muzułmanów. Z tego powodu poczuliśmy się w obowiązku omówić niektóre z najbardziej zakorzenionych stereotypów o islamie i muzułmanach.

Stereotyp 1: W islamie kobieta jest gorsza od mężczyzny, ponieważ:

A) Mężczyzna może mieć do czterech żon, a kobieta może mieć tylko jednego męża.
B) Część spadku przypadająca mężczyźnie jest większa od części przypadającej kobiecie.
C) Dwie kobiety jako świadkowie są równoważne jednemu świadkowi-mężczyźnie.
D) Kobieta musi nosić chustę.

a)Mężczyzna może mieć do czterech żon, a kobieta może mieć tylko jednego męża.

Jedyną księgą religijną, która mówi: „…to żeńcie się tylko z jedną” jest Koran, święta księga muzułmanów. Takiego nakazu nie znajdziemy w chrześcijańskiej Biblii, hinduskich Wedach, czy żydowskiej świętej księdze (Torze – przyp. tłum.), itp. W Biblii jest wiele odniesień do różnych proroków i królów, którzy mieli wiele żon. Abraham miał trzy żony, podczas gdy Król Salomon miał ich siedemset, itp. W literaturze hinduskiej różni bogowie mieli setki żon. Kriszna miał tysiąc kobiet jako konkubiny. Podobnie żydzi, zwykli się żenić więcej niż raz, aż do późnych lat pięćdziesiątych XX wieku. Żadna z tych religii nie ograniczyła liczby żon, które mężczyzna mógł mieć na raz. Tylko islam ogranicza liczbę żon do czterech.

Monogamia, którą dziś praktykują chrześcijanie, hindusi i żydzi, nie wynika z ich religii, lecz z ich świeckiego prawa. Tak więc kwestia monogamii nie ma znaczenia religijnego; jest regułą ustanowioną przez człowieka. Monogamia była skutkiem ustawy parlamentarnej, nie wiary. Na przykład: Parlament indyjski w 1954 r. ustanawiając akt prawny o małżeństwie uznał za zabronione poślubianie przez hindusa więcej niż jednej kobiety. Żydowscy rabini w X w. n.e. zadecydowali o monogamii, chociaż nie była ona całkowicie przestrzegana aż do późnych lat pięćdziesiątych XX w. Podobnie państwa europejskie i rząd amerykański ustanowili nie tak dawno prawo o monogamii jako zasadę panującą w ich krajach. Mormoni (niektóre odłamy – przyp. tłum.) wciąż żenią się z więcej niż jedną kobietą.

W Surze An-Nisa (Kobiety ) Bóg zezwala muzułmaninowi na ślub z jedną, dwiema, trzema lub czterema kobietami, pod warunkiem, że będzie on wobec nich sprawiedliwy. Jeśli nie potrafi być sprawiedliwy, nakazuje mu się, by „żenił się tylko z jedną”.
Ślub z więcej niż jedną kobietą nie jest obowiązkowy, lecz jest opcją dozwoloną w wyjątkowych przypadkach, jakie od czasu do czasu zdarzają się w każdym społeczeństwie. W wielu społecznościach zauważycie w dzisiejszych czasach, że proporcja mężczyzn i kobiet to nie pół na pół. W Europie, USA i innych miejscach jest więcej kobiet, niż mężczyzn. Z drugiej strony na przykład w Indiach, ze względu na powszechną aborcję żeńskich płodów, liczba kobiet maleje, a co za tym idzie, grozi tam kryzys, gdyż niewystarczająca ilość kobiet spowoduje, że tylko nieliczni hinduscy mężczyźni będą mogli się ożenić.

W krajach, gdzie jest przewaga liczebna kobiet nad mężczyznami, kobieta ma do wyboru: dzielić męża z inną, pozostać samotna lub stać się publiczną własnością. „Stać się publiczną własnością” to delikatne określenie, jakiego używam dla tego, co to naprawdę oznacza. Spytajcie jakiejkolwiek kobiety, która nie potrafi znaleźć żadnego wolnego mężczyzny, aby go poślubić, czy wolałaby dzielić męża z inną kobietą, czy pozostać samotną, albo zostać po prostu kochanką. Jako prawna żona zyska takie same prawa, jakie ma pierwsza żona, będzie mieć status prawny dla siebie i swoich dzieci, będzie mieć prawo do spadku dla siebie i swoich dzieci, i – co najważniejsze – będzie się cieszyć szacunkiem i godnością. Zgoda na bycie kochanką to żaden wybór. Na Zachodzie bycie kochanką czy dziewczyną to nie problem, ale już bycie drugą żoną jest nie do przyjęcia. Rząd i całe społeczeństwo byłoby przeciwko tobie…

Poliandria (wielomęstwo)

Islam nie aprobuje poliandrii, tzn. tego, by kobieta miała więcej niż jednego męża. To dzieci mężczyzny kobieta nosi w sobie. Jeśli kobieta miałaby wielu mężów, nie byłoby łatwo dowiedzieć się, kto jest biologicznym ojcem jej dziecka. Kiedy dziecko zostaje poczęte, Bóg umieszcza miłość i przywiązanie w sercach rodziców, tak, aby mogli wychowywać dzieci. Bez tej miłości trudno o zachowanie ciągłości istnienia. Lecz gdyby były wątpliwości co do tego, kto naprawdę jest ojcem dziecka, nie byłoby w ojcowskich sercach miłości. Psychologowie mówią, że dziecko, które dorasta nie wiedząc kto jest jego ojcem, cierpią na brak stabilności i dojrzałości. W dzisiejszych czasach, ze względu na postęp naukowy w testach DNA, można się dowiedzieć, kto jest ojcem; ale te testy aż do dziś nie były dostępne dla ludzkości. Islam zabiega o spokój i stabilność w rodzinie, nie o spory.61

b) Udział mężczyzny w spadku jest większy, niż kobiety.

1. Dziedziczenie w Koranie

Szlachetny Koran zawiera ścisłe i szczegółowe wytyczne dotyczące podziału spadku pomiędzy prawowitych spadkobierców. Oto wersety Koranu mówiące o regulacjach dotyczących spadku: * Sura Baqarah (Krowa), rozdział 2 werset 180 i 240 * Sura Nisa (Kobiety), rozdział 4 wersety 7-9, 19 i 33 * Sura Maidah (Stół Zastawiony), rozdział 5 wersety 106-108

2. Określony przydział spadku dla krewnych

Są w Koranie trzy wersety, które opisują ogólnie udział w spadku bliskich krewnych, tj. Sura Nisah (rozdział 4) wersety 11, 12 i 176.

3. Kobiety czasem dziedziczą tyle samo, bądź więcej, niż mężczyźni:

W większości przypadków kobieta dziedziczy połowę tego, co dziedziczy jej męski odpowiednik. Jednak nie zawsze tak jest. Kiedy zmarły nie pozostawił żadnego przodka ani potomka, lecz tylko przyrodniego brata i siostrę, każde z nich dziedziczy jedną szóstą. Jeśli zmarły miał dzieci, wtedy rodzice, matka i ojciec, także dostają równy przydział i dziedziczą po jednej szóstej. W pewnych przypadkach kobieta może odziedziczyć dwukrotnie więcej, niż mężczyzna. Jeśli zmarła jest kobietą, która nie miała dzieci, braci, ani sióstr i pozostawiła po sobie tylko męża, matkę i ojca, mąż dziedziczy połowę jej własności, podczas gdy matka – jedną trzecią, a ojciec pozostałą jedną szóstą. W tym szczególnym przypadku matka dziedziczy dwukrotnie więcej, niż ojciec.

4. Kobieta zazwyczaj dziedziczy połowę przydziału mężczyzny:

To prawda, że ogólną zasadą, w większości przypadków, jest ta, że kobieta dziedziczy połowę tego, co mężczyzna. Na przykład w następujących przypadkach:

1. Córka dziedziczy połowę tego, co syn.

2. Żona dziedziczy 1/8, a mąż 1/4, jeśli zmarły ma dzieci.

3. Żona dziedziczy 1/4, a mąż 1/2 , jeśli zmarły nie ma dzieci.

4. Jeśli zmarły nie ma przodka ani potomka, siostra dziedziczy połowę przydziału, jaki należy się bratu.

5. Mężczyzna dziedziczy dwa razy tyle, co kobieta, ze względu na swój obowiązek utrzymania rodziny.

W islamie kobieta nie ma zobowiązań finansowych, a odpowiedzialność ekonomiczna spoczywa na barkach mężczyzny. Zanim kobieta wyjdzie za mąż, obowiązek dbania o jej zakwaterowanie, wyżywienie, ubranie i inne zobowiązania finansowe spoczywają na jej ojcu lub bracie. Po zamążpójściu ten obowiązek przechodzi na męża lub syna. Islam nakłada na mężczyznę odpowiedzialność finansową za zaspokojenie potrzeb jego rodziny. Aby mógł podołać tej odpowiedzialności, mężczyzna dostaje podwójny udział w spadku. Na przykład, jeśli mężczyzna umiera, pozostawiając 150 tys. dolarów swoim dzieciom (tj. jednemu synowi i jednej córce), syn dziedziczy 100 tys. dolarów, a córka tylko 50 tys. dolarów. Ze względu na swoje obowiązki wobec rodziny, syn może wydać większość z odziedziczonych 100 tys. dolarów właśnie na ich potrzeby, a dla niego tak naprawdę zostanie tylko niewielki procent. Zaś córka, która odziedziczy 50 tys., nie musi wydawać ani centa na nikogo. Całą sumę ma dla siebie. Czy wolelibyście odziedziczyć sto tysięcy i wydać większość z tego na rodzinę, czy odziedziczyć pięćdziesiąt tysięcy do swojej wyłącznej dyspozycji? 62

c) Dwie kobiety jako świadkowie są równoważne jednemu świadkowi-mężczyźnie?

Nie jest prawdą, że dwie kobiety jako świadkowie są postrzegane za równe jednemu świadkowi-mężczyźnie. Jest to prawdą tylko w określonych przypadkach. Jest około pięciu wersetów w Koranie, które wspominają o świadkach, bez precyzowania, czy to mężczyzna, czy kobieta. I jest tylko jeden werset w Koranie, który mówi, że dwie kobiety-świadkowie są równe jednemu świadkowi-mężczyźnie. Ten werset znajduje się w Surze Baqarah, rozdział 2, werset 282. Jest to najdłuższy werset w Koranie i odnosi się do transakcji finansowych. Oto jego frangment:

{O wy, którzy wierzycie! Jeśli zaciągacie dług między sobą na określony czas, to zapisujcie to. (…) Żądajcie świadectwa dwóch świadków spośród waszych mężczyzn! A jeśli nie będzie dwóch mężczyzn, to jeden mężczyzna i dwie kobiety mogą być świadkami, na których się zgodzicie; jeśli jedna z nich zbłądzi, to druga będzie mogła ją napomnieć. } [2:282]

Ten werset z Koranu odnosi się wyłącznie do transakcji finansowych. W takim przypadku radzi się dochodzić do porozumienia przy zapisywaniu pomiędzy stronami i obecność dwóch świadków, najlepiej dwóch mężczyzn. Jeśli nie można znaleźć dwóch mężczyzn, wystarczy jeden mężczyzna i dwie kobiety.

Wyobraźcie sobie na przykład, że jakaś osoba ma poddać się operacji na konkretną dolegliwość. Aby potwierdzić tę diagnozę wolałaby poznać opinię dwóch wykwalifikowanych chirurgów. Jeśli nie może znaleźć dwóch chirurgów, drugą opcją będzie jeden chirurg i dwóch internistów, którzy są zwykłymi lekarzami medycyny.

Podobnie jest w transakcjach finansowych, lepiej, aby ci dwaj świadkowie byli mężczyznami. Islam oczekuje od mężczyzny, że będzie on żywicielem rodziny. Skoro to na jego barkach spoczywa odpowiedzialność finansowa, oczekuje się od niego, że będzie lepiej obeznany w kwestii transakcji finansowych, aniżeli kobieta. Drugą opcją jest więc, że świadkami może być jeden mężczyzna i dwie kobiety, tak więc jeśli jedna z kobiet popełni błąd, druga może ją napomnieć. Arabskim słowem użytym w Koranie jest „ tazil ”, co oznacza „zbłądzić” lub „popełnić błąd”. Wiele osób błędnie tłumaczy je jako „zapomnieć”. A zatem transakcje finansowe są jedynym przypadkiem, w którym dwie kobiety są jako świadkowie równoważne jednemu mężczyźnie.

Jednakże niektórzy z uczonych uważają, że podobnie jest pod tym względem w przypadku morderstwa. W takiej sytuacji kobieta jest bardziej przerażona, niż mężczyzna. Ze względu na jej stan emocjonalny może się ona pomylić. Dlatego – zgodnie z niektórymi znawcami prawa – także w przypadku morderstwa dwie kobiety są jako świadkowie równi jednemu mężczyźnie. We wszystkich innych przypadkach jedna kobieta jako świadek jest równa jednemu świadkowi płci męskiej. Jest około pięciu wersetów w Koranie, które mówią o świadkach bez określania, czy to kobiety, czy mężczyźni.
Podczas sporządzania testamentu, wymaga się obecności dwóch osób jako świadków. W surze Maidah, rozdział 5 werset 106, Szlachetny Koran mówi:

{O wy, którzy wierzycie! Kiedy śmierć stanie przed którymś z was, to niech dwóch ludzi sprawiedliwych spośród was będzie świadkami w chwili sporządzania testamentu; albo – kiedy jesteście w podróży i dosięga was nieszczęście śmierci – dwóch innych ludzi, nie spośród was.} [5:106]

Dwóch sprawiedliwych ludzi potrzeba w przypadku talaq (rozwodu). {I wezwijcie świadków, dwóch sprawiedliwych spośród was, i ustanówcie świadectwo wobec Boga. }[65:2]

W przypadku oskarżania cnotliwej kobiety, potrzeba czterech świadków:

{A tym, którzy oskarżają kobiety godne, a nie mogą przyprowadzić czterech świadków, wymierzcie osiemdziesiąt batów i nie przyjmujcie od nich nigdy świadectwa.}[24:4]

Są też uczeni, którzy uważają, że zasada o dwóch świadkach-kobietach równych jednemu świadkowi-mężczyźnie powinna odnosić się do wszystkich przypadków. Nie można się na to zgodzić, gdyż jeden szczególny werset z Koranu z Sury Nur rozdział 24, werset 6, jasno zrównuje kobietę i mężczyznę jako świadków:

{A ci, którzy oskarżają swoje żony, a nie mają świadków oprócz siebie samych, złożą przed Bogiem czterokrotne świadectwo, iż są prawdomówni… A kara będzie odsunięta od kobiety, jeśli ona zaświadczy przed Bogiem czterokrotnie złożonym świadectwem, iż jej oskarżyciel na pewno jest kłamcą.} [24:6,8]

Hadis Aiszy (oby Allah był z niej zadowolony) mówi o jednym świadku.

Wielu znawców prawa zgadza się z tym, że nawet jeden świadek-kobieta wystarcza przy stwierdzaniu pojawienia się księżyca. Wyobraźcie sobie, że jedna kobieta wystarcza przy jednym z filarów islamu, tj. poście, a cała społeczność muzułmańska składająca się z mężczyzn i kobiet zgadza się na to i przyjmuje jej świadectwo! Niektórzy znawcy prawa stwierdzają, że potrzeba jednego świadka przy stwierdzaniu rozpoczęcia Ramadanu, a dwóch – przy stwierdzaniu końca.

Przy niektórych zajściach potrzebni są tylko świadkowie-kobiety, a nie przyjmuje się świadectwa mężczyzn, jak przy zajmowaniu się sprawami kobiecymi, np. podczas obmywania po śmierci (ghusl) kobiety, świadkiem musi być kobieta (nigdy mężczyzna, z wyjątkiem jej własnego męża, gdyż mąż ma prawo obmywać zwłoki zony – przyp. tłum.).

Pozorna nierówność mężczyzny i kobiety jako świadków w transakcjach finansowych nie powoduje żadnej nierówności płci w islamie. Jest to spowodowane jedynie różną naturą i rolą mężczyzn i kobiet w społeczności, jak zakłada islam.

d) Kobieta musi nosić chustę.

Jeśli spojrzycie na historię dawnych cywilizacji, zobaczycie, że kobiety zwykle były uciskane. Nie miały one indywidualnej wartości. Babilończycy karali kobiety za błędy ich mężów. Starożytni Egipcjanie robili to samo. Przedislamscy Arabowie grzebali żywcem swoje nowonarodzone córki.

To islam podniósł status kobiet. Dał kobietom prawa, jakich nigdy wcześniej nie miały. Sura Nisa (Kobiety ) nawołuje wierzących mężczyzn, aby spuszczali swoje spojrzenia, jeśli przechodzi obok nich kobieta. Podobne nakazy są dla kobiet, aby spuszczały spojrzenia, kiedy wokół są obcy mężczyźni. Koran mówi także o hidżabie dla mężczyzn i kobiet, który chroni ich skromność. Hidżabem dla mężczyzn jest zakrywanie ciała co najmniej od pępka do kolan; zaś dla kobiet, hidżabem jest zakrywanie całego ciała, z wyjątkiem twarzy i dłoni poniżej nadgarstków. Jest opisane, że hidżab kobiet powinien zakrywać ich ozdoby, włącznie z głową, nie powinien być cienki, przezroczysty, podobny do ubrań niewiernych, ani przypominać ubrań płci przeciwnej, itp. Kobiety mają prawo do posiadania i dziedziczenia majątku i dysponowania nim zgodnie z własną wolą.

Pozwólcie, że zapytam: Załóżmy, że idą ulicą dwie identyczne bliźniaczki, jedna z nich jest ubrana w skąpe ubrania, podczas gdy druga nosi hidżab. Na którą chłopcy na ulicy zagwiżdżą bądź zaczepią – tę, która nosi mini spódniczkę, czy tę, która jest ubrana skromnie? Odpowiedź jest oczywista. Hidżab ma za zadanie chronić kobietę od bycia molestowaną. Wnosi pokój do społeczeństwa i zapobiega krzywdzie. 63

Stereotyp 2: Islam nie jest religią pokoju, ponieważ:

A) Szerzony był przy użyciu miecza.
B) Większość muzułmanów to fundamentaliści i terroryści.

a) Islam był szerzony przy użyciu miecza.

Wielu niemuzułmanów myśląc o islamie wyobrażają sobie religijnych fanatyków na wielbłądach, z mieczem w jednej dłoni, a Koranem w drugiej.
Ten mit, który upowszechnił się w Europie w czasie krucjat, jest całkowicie bezpodstawny.

Po pierwsze, Święty Koran jasno mówi:

{Nie ma przymusu w religii! Prawość wyróżniła się od nieprawości. I ten, kto odrzuca fałszywe bóstwa, a wierzy w Boga (Allaha), chwycił za najpewniejszy uchwyt, nie mający żadnego pęknięcia. Bóg jest słyszący, wszechwiedzący!}[2:256]

W dodatku islam uczy, że wiara człowieka musi być czysta i szczera, więc z pewnością nie jest to coś, do czego można kogoś zmusić. Obalając mit, że islam był „szerzony przy użyciu miecza”, niemuzułmański historyk De Lacy O’Leary napisał: „Jednak historia jasno pokazuje, że legenda o fanatycznych muzułmanach zdobywających świat i zmuszających podbite narody przy użyciu miecza do przyjęcia islamu, jest jednym z najbardziej absurdalnych mitów, jakie kiedykolwiek zostały przyjęte przez historyków.” (Islam at the Crossroads , Londyn, 1923, str. 8.).

Mark Glenn, działacz chrześcijański, mówi: „Chrześcijanie i muzułmanie nie byli „nawracani mieczem”, jak powszechnie się sądzi i wierzy. Chrześcijanom i żydom pozwalano zachowywać i praktykować ich religię na tych terenach, na których dominowali muzułmanie.” (Junk History )

Powinniście też wiedzieć, że muzułmanie panowali w Hiszpanii przez blisko 800 lat. W tym czasie, dopóki nie zostali zmuszeni do odejścia, niemuzułmanie także tam żyli i rozwijali się. W dodatku mniejszości chrześcijańskie i żydowskie przetrwały w krajach muzułmańskich na Bliskim Wschodzie przez wieki. We wszystkich tych krajach jak Egipt, Maroko, Palestyna, Liban, Syria czy Jordania, istnieją do dziś populacje żydowskie i chrześcijańskie. Gdyby islam nauczał, że wszystkich ludzi należy zabić, lub zmusić do tego, by zostali muzułmanami, to w jaki sposób wszyscy ci niemuzułmanie przetrwali tak długo w samym środku imperium islamskiego?

Co więcej, jeśli ktoś zwróci uwagę jak nieliczna była grupa muzułmanów, którzy początkowo szerzyli islam od Hiszpanii i Maroko na zachodzie po Indie i Chiny na wschodzie, to musi przyznać, że było ich zdecydowanie za mało, by zmusić ludzi do zmiany religii wbrew swojej woli. W dodatku wielkie imperium ustanowione przez muzułmanów było bardzo wytrzymałe, a jego obywatele byli dumni, że mogą być jego częścią.

Szerzenie islamu jest przeciwne czynom wyznawców chrześcijaństwa, którzy od czasów Cesarza Konstantyna robili użytek z miecza – często popierając swe zachowanie wersetami biblijnymi. Taka była prawda zwłaszcza podczas kolonizacji Ameryki Południowej i Afryki, gdzie tubylcy byli systematycznie mordowani, bądź zmuszani do zmiany religii. Warto także zauważyć, że kiedy Mongołowie najechali na imperium islamskie i podbili większość jego terenów, zamiast zniszczyć panującą tam religię, przyjęli ją. Jest to niezwykłe zjawisko w dziejach historii – zdobywcy przyjmują religię podbitych! Skoro byli zwycięzcami, z pewnością nie byli oni zmuszani do zostania muzułmanami! Zapytajcie któregokolwiek z ponad miliarda muzułmanów żyjących dzisiaj na świecie, czy został on zmuszony! Największym państwem muzułmańskim na świecie na dzień dzisiejszy jest Indonezja – a nigdy nie stoczono tam żadnej bitwy! Gdzie więc był miecz? Jak ktoś mógłby zostać zmuszony do trzymania się religii nagradzającej duchowo i tak wymagającej, jak islam? 64

Prawda o dżihadzie

Choć dziś w świecie Zachodu islam jest ogólnie źle rozumiany, żaden z terminów nie wywołuje jednak tak silnych reakcji, jak słowo „dżihad”. Terminu tego często nadużywano, by wywołać groteskowe wyobrażenie brutalnych muzułmanów, zmuszających ludzi przy pomocy miecza do poddania się. Ten mit był utrwalany przez wieki nieufności podczas krucjat i długo po nich. Niestety, przetrwał on do dziś.

Słowo „dżihad” wywodzi się od „dżahada”, co oznacza „podejmować wysiłek, starać się”. Tak więc „dżihad” oznacza podejmowanie wysiłku, starań. Prorok Muhammad powiedział, że największym dżihadem jest walka z własnymi słabościami i podszeptami własnej duszy. Dlatego dżihad przede wszystkim odnosi się do wewnętrznej walki o to, by stać się cnotliwą osobą i poddać się Bogu we wszystkich aspektach życia.

Po drugie, dżihad odnosi się do walki przeciw niesprawiedliwości. Islam, podobnie jak wiele innych religii, pozwala na zbrojną obronę własną, czy odwet za tyranię, wyzysk i ucisk. Szlachetny Koran mówi: {Dlaczego nie walczycie na drodze Boga, jak również za słabych(uciskanych) mężczyzn, kobiety i dzieci, którzy mówią: „Panie nasz! Wyprowadź nas z tego miasta, którego mieszkańcy są niesprawiedliwi(gnębicielami)! I daj nam od Siebie opiekuna! I daj nam od Siebie pomocnika!” } [4:75]

Dlatego islam nakazuje wiernym, by walczyli z własnym słabościami, aby się dzięki temu oczyścić, oraz w celu oswobodzenia sie oraz ustanowienia pokoju i sprawiedliwości w społeczeństwie. Muzułmanin nigdy nie może pozostawać bierny, kiedy widzi niesprawiedliwość i ucisk. Jak powiedział Marcin Luther King Jr.: „Będziemy musieli okazać skruchę w tym pokoleniu, nie tylko za okropne słowa i czyny złych ludzi, ale i za milczenie ludzi dobrych.”

Islam nakazuje każdemu z muzułmanów działać aktywnie na rzecz osiągnięcia równowagi, w jakiej Bóg wszystko stworzył. Jednak bez względu na to jak zasadne by to było, Święty Koran nigdy nie toleruje zabijania niewinnych ludzi. Terroryzowanie ludności cywilnej nigdy nie może być określane mianem dżihadu, ani postrzegane jako zgodne z naukami islamu. 65

b) Większość muzułmanów jest fundamentalistami i terrorystami.

Jaka jest definicja słowa „fundamentalista”? Słownik mówi, że fundamentalista to ktoś, kto rozumie podstawy jakiejś dyscypliny. Czy możecie nazwać się matematykiem, jeśli nie rozumiecie fundamentów matematyki? Nie! Podobnie, aby ktoś został nazwany naukowcem, musi zrozumieć fundamenty nauki. Fundamentaliści mogą być dobrzy i źli. Bandyta, który jest fundamentalistą w zakresie kradzieży, jest zły; ale doktor, który zna fundamenty leczenia, jest dobry. Ja utrzymuję, że fundamenty islamu nie są wymierzone przeciw ludzkości. Jak możesz być dobrym muzułmaninem, jeśli nie rozumiesz fundamentów islamu? Jak możesz wtedy praktykować islam? Zgodnie ze słownikiem Webstera, słowo „fundamentalista” po raz pierwszy było użyte w odniesieniu do chrześcijan; jednakże nowy słownik Oxfordu określa muzułmanów jako fundamentalistów. Słowo „fundamentalista” może być różnie interpretowane, tak jak określenie „walczący o wolność”. Nie tak dawno temu Brytyjczycy określali Hindusów walczących o wolność Indii mianem terrorystów; podczas gdy dla mieszkańców Indii byli oni wyzwolicielami.66

Stereotyp 3: Islam jest odpowiedni jedynie dla Arabów, ponieważ:

A) Większość muzułmanów to Arabowie.
B) Koran został objawiony w języku Arabskim.

a) większość muzułmanów to Arabowie.

Pierwszy powód tego błędnego przekonania jest daleki od prawdy. Spośród ponad miliarda muzułmanów na całym świecie tylko 18% to Arabowie. Najludniejszym państwem muzułmańskim na świecie jest Indonezja. Drugim pod względem liczby muzułmanów jest Bangladesz. Żadne z tych państw nie jest arabskie.
Islam jest najszybciej rozprzestrzeniającą się z głównych religii świata (Encyclopedia Britannica ). Jego wyznawcy żyją na wszystkich zamieszkałych kontynentach, jest on przystępny tak dla Arabów, jak i dla nie-Arabów. W Stanach Zjednoczonych spodziewa się, że muzułmanie będą największą mniejszością religijną, przewyższającą liczebnie żydów.
Islam jest skierowany tak do Arabów, jak i do nie-Arabów, pomimo że Koran jest w języku arabskim. Allah mówi w Koranie, że ten sposób życia zwany islamem jest dla wszystkich ludzi (w tłumaczeniu):

{My (Allah) posłaliśmy ciebie (Muhammadzie) tylko jako miłosierdzie dla światów!} [21:107]

{Posłaliśmy cię (Muhammadzie) do wszystkich ludzi jako zwiastuna radosnej wieści i ostrzegającego. Lecz większość ludzi nie wie. } [34:28]

Co więcej, Stwórca nie osądza ludzi po kolorze skóry czy ojczystym języku, oraz za to, czy są Arabami, czy nie. Zamiast tego, jedynym kryterium jest stopień bogobojności.

{O ludzie! Stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety i uczyniliśmy was ludami i plemionami, abyście się wzajemnie znali. Zaprawdę, najbardziej szlachetny spośród was w obliczu Boga to najbardziej bogobojny spośród was! Zaprawdę, Bóg jest wszechwiedzący, dobrze świadomy! }67 [49:13]

b) Koran został objawiony w języku arabskim.

Najpierw musimy powiedzieć, że rodzaj ludzki nie ma jednego uniwersalnego języka, którego każdy używa jako środka porozumiewania się. Dlatego zupełnie naturalne jest, że Koran musi być w jednym z języków, w jakim porozumiewają się ludzie. Koran musiał być objawiony odpowiednio w języku, którym władał dany prorok, by mógł go zrozumieć, oraz w języku tych, do których się on zwracał. Allah mówi: {My wysłaliśmy posłańców przemawiających tylko językiem swojego ludu, aby mogli jasno tłumaczyć… } [14:4]

Powody, dla których Koran został objawiony w języku arabskim, są następujące:

(1) Język arabski ustalił zasady i systematykę, która nie została zmieniona przez tysiące lat.

(2) Język arabski jest najbardziej obszernym ze wszystkich języków i ma najbardziej precyzyjne i efektywne metody porozumiewania się poprzez swe bogate słownictwo. To dlatego możecie zauważyć, że jedna strona zapisana w innym języku może zostać przetłumaczona w dwóch linijkach na arabski.

Z tego powodu Koran zawiera przesłanie, które znane jest wszystkim, którzy je czytają. Jest to przesłanie, które porusza serca, przenosi w świat przypowieści i poszerza horyzonty duchowości. Co dziwniejsze, czytelnik nie jest proszony o nic, poza odcięciem się od związków materialistycznych i wcześniej nabytych wyobrażeń, oraz przeczytaniem, czy nawet posłuchaniem Koranu. Robiąc to z zainteresowaniem i bezstronnością, osobę tą momentalnie poruszy jego język i wytworność. Allah mówi: {A jeśli ktoś z bałwochwalców poszukuje u ciebie schronienia, to daj mu schronienie, tak by mógł usłyszeć słowo Boga (tj. Koran)…} [9: 6]

Jedyne, o co się was prosi o to, abyście posłuchali i rozważyli słowa Allaha, zwłaszcza że Allah ułatwił ich recytację. Allah mowi: {I my uczyniliśmy go łatwym, w twoim języku (Muhammadzie)…} [ 19: 97] 68

Stereotyp 4: Islam nie jest najlepszą religią, ponieważ:

A) Wielu muzułmanów jest nieuczciwych, niesolidnych i zdarza się, że oszukują, dają łapówki, biorą narkotyki, itp.
B) Islam jako religia jest odpowiedzialny za zacofanie niektórych z krajów muzułmańskich.

a) Wielu muzułmanów jest nieuczciwych, niesolidnych i robią takie rzeczy, jak oszukiwanie, dawanie łapówek, branie narkotyków, itp.

1. Media szkalują islam.

Islam bez wątpienia jest najlepszą religią, jednak mediami rządzą ludzie Zachodu, którzy się islamu obawiają. Media ciągle podają i pokazują informacje będące przeciwko islamowi. Dostarczają nieprawdziwych informacji o islamie, przytaczają błędne cytaty, lub naświetlają jakąś kwestię nieproporcjonalnie, jeśli w ogóle.
Kiedy wybucha gdzieś bomba, pierwszymi ludźmi posądzonymi o to bez żadnych dowodów są zawsze muzułmanie. To właśnie mówią nagłówki gazet. Później, kiedy okazuje się, że odpowiedzialni za to byli niemuzułmanie, ukazuje się to już jako nieistotna informacja.

Jeśli pięćdziesięcioletni muzułmanin żeni się z piętnastoletnią dziewczyną, za jej zgodą, jest to na pierwszych stronach gazet, ale jeśli pięćdziesięcioletni niemuzułmanin gwałci sześcioletnią dziewczynkę, jest to podane pomiędzy innymi informacjami, jako „przegląd prasy”. Codziennie w Ameryce ma miejsce około 2.713 gwałtów, ale nie pokazują tego w wiadomościach, gdyż jest to sposób życia Amerykanów. 69

2. Czarna owca w każdej społeczności:

Jestem świadomy tego, że są także muzułmanie, którzy są nieuczciwi, niesolidni, którzy oszukują, itp., ale media ukazują, jakoby tylko muzułmanie tak postępowali. W każdej społeczności są czarne owce. Znam muzułmanów, którzy są alkoholikami i którzy potrafią wypić więcej, niż przeciętny niemuzułmanin.

3. Muzułmanie jako ogół są najlepszą społecznością:

Jednak mimo, że są takie czarne owce pośród społeczności muzułmańskiej, muzułmanie ogólnie wciąż są najlepszą społecznością na świecie. Ogólnie jesteśmy największą społecznością abstynentów, czyli tych, którzy nie piją alkoholu. Wspólnie stanowimy społeczność, która daje najwięcej darowizn na świecie. Nie ma wielu osób na świecie, które dorównywałyby muzułmanom, jeśli chodzi o skromność, wstrzemięźliwość, poszanowanie człowieka i zasady etyczne.

4. Nie oceniaj samochodu po kierowcy:

Jeśli chcecie ocenić jak dobry jest ostatni model Mercedesa, a za kierownicą posadzicie osobę, która nie potrafi prowadzić i rozbije ten samochód, to kogo będziecie za to obwiniać? Samochód, czy kierowcę? Oczywiście, że kierowcę. Aby ocenić jak dobry jest samochód, człowiek nie może patrzeć na kierowcę, lecz spojrzeć na możliwości i cechy auta: jaką prędkość rozwija, jakie ma średnie zużycie paliwa, jakie ma zabezpieczenia, itp. Nawet jeśli zgodzimy się – na potrzeby dyskusji – że muzułmanie są źli, nie możemy osądzać islamu po jego wyznawcach. Jeśli chcecie ocenić islam, zróbcie to w oparciu o wiarygodne źródła, tzn. Cudowny Koran i Hadisy Sahih (tj. pewne, wiarygodne – przyp. tłum.).

5. Osądzajcie islam po jego najlepszym wyznawcy, tj. Proroku Muhammadzie (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).

Jeśli chcecie sprawdzić w praktyce jak dobry jest samochód, posadźcie za kierownicą kierowcę, który jest ekspertem. Najlepszym i najbardziej przykładnym wyznawcą islamu, za pomocą którego możemy sprawdzić jaki jest islam, jest ostatni wysłannik Boga, Prorok Muhammad . Oprócz muzułmanów, jest wielu szczerych i bezstronnych historyków, którzy stwierdzili, że Prorok Muhammad był najlepszym z ludzi. Zgodnie ze słowami Michaela H. Hart, autora książki ‘The Hundred Most Influential Men in History’ , („Stu najbardziej wpływowych ludzi w historii” ), najwyższą pozycję, czyli pierwszą, zajął ukochany Prorok Islamu, Muhammad . Również inni niemuzułmanie, jak Thomas Carlyle, La- Martine, itp. , wyrażają uznanie dla Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).

b) Islam jako religia jest odpowiedzialny za zacofanie niektórych państw muzułmańskich.

1. Historia potwierdza fakt, że islam potrafił ustanowić wielką cywilizację w bardzo krótkim czasie po tym, jak się pojawił. Dowodem może być wciąż doświadczana w różnych dziedzinach spuścizna islamu, przejawiająca się w sztuce i literaturze, istniejącej do dnia dzisiejszego. Biblioteki na całym świecie prezentują islamskie manuskrypty w języku arabskim, które pokazują zasięg tej wielkiej cywilizacji, zainspirowanej religią Islamu, a która to (cywilizacja – przyp. tłum.) rozciągała się od wschodnich granic Persji na granicy z Indiami, po Andaluzję, znaną jako Hiszpanię, na Zachodzie.

Wpływ świetności islamskiej cywilizacji w Hiszpanii wciąż jeszcze można dojrzeć i nie można mu zaprzeczyć. W XII i XIII wieku Europa zapoczątkowała i zorganizowała działania w zakresie tłumaczenia prac islamskich we wszystkich tematach, a które to prace były wynikiem cywilizacji islamskiej, będącej fundamentem, na którym wybudowana została nowoczesna cywilizacja Europy.

2. Koran zawiera wiele wersetów wyrażających wielki szacunek do wiedzy i do tych, którzy ją posiadają. Wersety Koranu nakazują muzułmanom patrzeć na Wszechświat i zastanawiać się nad stworzeniem i nad tym, jak Ziemia została przygotowana do zamieszkania. Pierwszy z wersetów objawionych Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) kładł nacisk na wiedzę, czytanie i zastanawianie się. Muzułmanie zrozumieli jak wielkie ma to znaczenie i zgodnie wypełniali ten Boski Nakaz.

3. Za zacofanie niektórych z dzisiejszych muzułmanów nie można winić islamu, gdyż islam jest przeciwny wszelkim formom zacofania. Jeśli muzułmanie nie rozumieją prawdziwego ducha i nauki islamu, nie będą mogli dostosować się do światowego postępu, który jest coraz szybszy. Powód takiej sytuacji wytłumaczył słynny intelektualista algierski, nieżyjący już Malik Ibn Nabi, który powiedział, że zacofanie muzułmanów, jakie ma dziś miejsce, nie jest w żaden sposób spowodowane islamem, a jedynie karą sprawiedliwie wymierzoną muzułmanom przez islam, ze względu na porzucenie jego nauk i nie stosowanie się do nich, w co wierzy wielu ludzi nieświadomych prawdy w tej kwestii. Tak więc nie ma absolutnie żadnego związku pomiędzy islamem a zacofaniem muzułmanów.

4. Islam dotrzymuje kroku każdemu aspektowi rozwoju cywilizacji i będzie tak czynić dla dobra ludzkości. Kiedy muzułmanie poszukają prawdziwego powodu swego zacofania, spostrzegą, że w żaden sposób nie można winić na to islamu. Jest wiele innych czynników, będących następstwem kolonizacji, które zatrzymały rozwój i postęp świata islamskiego. Te czynniki razem z wewnętrznymi problemami tych krajów doprowadziły muzułmanów do tego, że zaniedbali i zapomnieli o konstruktywnych elementach, niezbędnych do popieranego przez islam rozwoju i postępu.

5. W żadnym wypadku islam nie powinien ponosić odpowiedzialności za zacofanie niektórych z krajów muzułmańskich w dzisiejszym świecie. Może być to postrzegane jako okres przejściowy w historii tych krajów, który nie będzie trwać wiecznie. Podobnie islam nie może być oskarżany o odpowiedzialność za zacofanie Ameryki Łacińskiej.
Obiektywizm w ocenianiu stosunku islamu do cywilizacji powinien opierać się na uczciwym i bezstronnym zbadaniu zasad islamu, a nie na pogłoskach, fałszywych stwierdzeniach i tendencyjnych opiniach, które nie wnoszą do sprawy ani krzty prawdy. 70

Krąży tak wiele nieprawdziwych informacji o islamie, które sprawiają, że ludzie Zachodu postrzegają go jako dziwny i obcy. Podejmując decyzję co do islamu, zapytajcie siebie samych: Czy zgodzilibyście się przyjąć tę najszybciej rozrastającą się religię, gdyby była ona surowym i nieludzkim sposobem życia?

Stereotyp 5: Skoro muzułmanom dozwolone jest posiadanie do czterech żon, to dlaczego Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ożenił się z jedenastoma?

W Surze Nisa, rozdział 4, Koran głosi, że muzułmanin może posiadać do czterech żon. Jednak równocześnie nakłada surowe kryteria, jakie mąż musi spełnić, jeśli chce się ożenić z więcej niż jedną kobietą. Oto werset z Koranu mówiący o tym, że Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest wyjątkiem od tej reguły: {Ponadto nie wolno już tobie (Muhammadzie) brać innych kobiet ani też zamieniać je na żony, chociażby zachwycała cię ich piękność, oprócz tych, które posiadła twoja prawica (jako służące). Bóg śledzi pilnie każdą rzecz.} [33: 52] Ten werset daje Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zgodę na zachowanie wszystkich żon, które są Matkami Wiernych (Ummul-Muminin), lecz zabrania mu żenić się z żadną inną, z wyjątkiem tych, które posiadła jego prawica. Ludzie niesłusznie oskarżają Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) o nadmierne potrzeby seksualne, ponieważ miał on jedenaście żon. Jeśli jednak ktoś przeanalizuje historię Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zobaczy, że tylko dwa małżeństwa – jedno z Chadidżą, a drugie z Aiszą (oby Allah był z nich zadowolony) – były zwyczajnymi małżeństwami. Wszystkie pozostałe zostały zawarte z konieczności, wskutek różnych czynników. Pierwsze małżeństwo Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zostało zawarte, gdy miał on 25 lat. Ożenił się wtedy z czterdziestoletnią Chadidżą (oby Allah był z niej zadowolony), która wcześniej dwukrotnie owdowiała. Gdyby Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) cierpiał na hiperseksualność, to dlaczego ożeniłby się (do tego po raz pierwszy) z kobietą o 15 lat od niego starszą, w dodatku z wdową? Tak długo, jak żyła Chadidża (oby Allah był z niej zadowolony), Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nigdy nie wziął sobie drugiej żony. W momencie śmierci swej pierwszej żony, Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) miał około 51 lat. Dopiero potem ożenił się ponownie. Gdyby miał on wziąć jedenaście żon z pobudek seksualnych, zrobiłby to już w młodości. Jednak było przeciwnie. Historia odnotowuje, że wszystkie pozostałe małżeństwa zawarł pomiędzy 53 a 59 rokiem życia, a zmarł w wieku 63 lat. Dziewięć spośród jego żon było w wieku 36-50 lat. Wieść o ważnej roli Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jako Wysłannika Allaha rozeszła się po całej Arabii, a także dotarła do państw sąsiadujących. Władcy tych państw, oraz wodzowie różnych plemion, prosili o rękę Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim ) 71 dla swoich córek bądź sióstr. Ze względu na konieczność wzmocnienia więzi z innymi krajami i plemionami, Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) przyjął te propozycje. Gdyby te złośliwe zarzuty były prawdziwe, z łatwością znalazłby on młodsze i ładniejsze kandydatki. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) został władcą całego Półwyspu Arabskiego, a mimo to jego życie było tak proste, że gdy wysłannicy królów i cesarzy różnych krajów przybywali, by oddać mu hołd i złożyć przysięgę wierności, byli wstrząśnięci prostotą warunków życiowych tak jego samego, jak i wszystkich jego żon.

W tym czasie w Arabii nikt nie mógł przeprowadzić reform ani dokonać poprawy, jeśli nie należał on do szanowanego plemienia, bądź nie był z nim spokrewniony. Dlatego w interesie misji Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) były dobre relacje międzyplemienne. Aby tak było, musiał on połączyć skłócone plemiona i odłamy klanów w jedną wspólnotę muzułmańską, jako braci w wierze (ichłan fi’d-din), poprzez przyjęcie od nich propozycji małżeńskich.

Na przykład jego żona Dżułajrija (oby Allah był z niej zadowolony) należała do bardzo wpływowego klanu Banu Mustaliq. Cały ten klan był od początku zaciekłym wrogiem islamu, aż został pokonany w jednej z bitew. Jednak kiedy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ożenił się z Dżułajriją (oby Allah był z niej zadowolony), muzułmanie uwolnili wszystkich swoich jeńców, gdyż nie mogli więzić krewnych Proroka (pokój i błogosławieńśtwo Allaha z nim). To dzięki temu małżeństwu cały klan Banu Mustaliq przyjął islam i stał się pokojowo nastawiony oraz posłuszny prawom nowego państwa islamskiego. Majmuna (oby Allah był z niej zadowolony) także pochodziła z bardzo wpływowego i krnąbrnego klanu z Nadżd i była siostrą wodza tego klanu. To ten właśnie klan był odpowiedzialny za brutalne wymordowanie siedemdziesięciu członków islamskiej delegacji misjonarskiej. Małżeństwo Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) z Majmuną (oby Allah był z niej zadowolony) zmieniło całkowicie atmosferę i w Nadżd przyjęto zwierzchnictwo Medyny i przywództwo Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Umm Habiba (oby Allah był z niej zadowolony) była córką wodza Kurajszytów, Abu Sufjana. Po ślubie Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) z Umm Habibą, Abu Sufjan zaprzestał zwalczania Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). To właśnie małżeństwo w dużej mierze przyczyniło się do wyzwolenia Mekki. Ponadto, Umm Habiba była wcześniej żoną Ubajdullaha i imigrowała z nim do Abisynii, gdzie Ubajdullah przyjął chrześcijaństwo i rozpił się, co doprowadziło go do śmierci. Dla Umm Habiby był to więc podwójny szok. Lecz potem poślubił ją Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), by ustanowić pokój między klanami. Safija (oby Allah był z niej zadowolony) była córką bardzo liczącego się wodza żydowskiego, Hujji ibn Aktab. Przez wzgląd na status jej rodziny, nie mogła ona wyjść za mąż za pospolitego człowieka, tak więc ożenił się z nią sam Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Po tym ślubie żydzi ci przestali być przeciwni Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego misji.

Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) bardzo chciał także wzmocnić relacje ze swymi wspaniałymi Towarzyszami (Sahaba), którzy zdobywali kwalifikacje do przyszłego przywództwa. Ożenił się więc z córką Abu Bakra, Aiszą (oby Allah był z niej zadowolony). Swoje zaś córki wydał za mąż za Usmana i Alego. Umar nie mógł pozostać poza tym kręgiem powiązań, zatem żeniąc się z jego córką – Hafsą (oby Allah był z niej zadowolony), Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nawiązał silne więzy w obrębie wspólnoty islamskiej, wzmacniając przez to jej fundamenty. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zaaranżował małżeństwo pomiędzy swoją kuzynką Zajnab (oby Allah był z niej zadowolony), a Zajdem ibn Haritha (swym oswobodzonym niewolnikiem), którego adoptował. To małżeństwo miało na celu przełamanie barier rodzinnych i społecznych, jednak nie było ono szczęśliwe i zakończyło się rozwodem. Kiedy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zdał sobie sprawę, że Zajnab została sama, poczuł się odpowiedzialny. Miał także przełamać inny przedislamski zwyczaj, zgodnie z którym adoptowany syn stawał się prawdziwym synem. Ten problem został rozwiązany poprzez małżeństwo Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) z Zajnab (oby Allah był z niej zadowolony), co zostało wspomniane w Koranie, w Surze Ahzab, rozdział 33, werset 37. Anulowało to przedislamskie rozumowanie, w zamian za to zostało ogłoszone prawo islamu w tej kwestii. Inną kobietą, noszącą także imię Zajnab 72 , była córka Chuzajmy ibn Al- Haith, należącego do klanu Hałazin. Jej mąż został zabity w bitwie Uhud. Aby wybawić ją z rozpaczliwej i trudnej finansowo sytuacji, Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) pojął ją za żonę.

Po objawieniu wersetu z Sury Ahzab, rozdział 33, werset 52, Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ożenił się jedynie z Marią Koptyjką , która była mu dana w prezencie od Muqauqasa, imperatora Egiptu. Kiedy Cesarz Egiptu (chrześcijanin) wysłał Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) niewolnicę, on nie mógł tego „prezentu” odmówić, gdyż zagroziłoby to sojuszowi politycznemu. Jednak nie mógł jej też zachować, skoro głosił, że niewolnicy 73 powinni być uwalniani. Jedynym wyjściem był ślub z nią, gdyż Koran dał mu na to pozwolenie. W ten sposób ustanowiony został przykład, po wsze czasy, iż islam zabrania niewolnictwa.

Setki bezstronnych uczonych chrześcijańskich i historyków na przestrzeni wieków napisało całe księgi chwalące Proroka Islamu (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).

Stereotyp 6: Dlaczego alkohol jest w islamie zabroniony?

W dzisiejszych czasach państwa zezwalające na alkohol cierpią na tym, a liczba alkoholików gwałtownie wzrasta. Na przykład w Stanach Zjednoczonych liczba alkoholików wzrosła z czterech milionów w latach sześćdziesiątych do dziesięciu milionów w latach siedemdziesiątych. W Wielkiej Brytanii liczba alkoholików wzrosła z połowy miliona do miliona. W większości państw europejskich alkoholicy stanowią 8% populacji!

Napoje alkoholowe są jedyną trucizną, jaka jest dozwolona w tych krajach. Jednakże islam jasno wyraził swój stosunek do napojów alkoholowych ponad 1400 lat temu, zabraniając spożywania takich trunków. Każdy napój powodujący upojenie jest w islamie zabroniony, nie ważne z czego jest zrobiony i w jakiej ilości spożywany.
Zgodnie z islamem, jeśli duża ilość jakiegoś trunku powoduje upojenie, to nawet mała jego ilość jest zabroniona, ponieważ wszyscy alkoholicy zaczynają od małych ilości, aby potem stać się niewolnikami alkoholu.

Islam nie tylko zabrania spożywania napojów alkoholowych, ale także ich sporządzania, noszenia, sprzedawania czy kupowania. Zgodnie z islamem, jeśli coś jest zakazane, to zabrania się także wszystkiego, co jest z tym związane, gdyż nie jest uzasadnione zabranianie czegoś, a jednocześnie zezwalanie na coś, co do tego prowadzi. Jeśli napoje alkoholowe są zabronione, wszystko z nim związane także powinno być zabronione; islam zabrania produkowania, transportowania, importowania, eksportowania, kupowania i sprzedawania takich rzeczy.

Są jednak pewne złudzenia dotyczące alkoholu, w które wiele ludzi fałszywie wierzy. W tym artykule spróbujemy omówić je i obalić, aby pokazać mądrość wynikającą z zakazania alkoholu w islamie. Udowodnimy także, że islam nie zabrania niczego, co nie szkodzi bądź nie jest niebezpieczne.

Fikcja i fakty:

1- Alkohol a apetyt: Wierzono, że napoje alkoholowe zaostrzają apetyt, ale jest to sprzeczne z potwierdzonymi faktami naukowymi. Napoje alkoholowe poprawiają apetyt tylko przez pierwszy tydzień czy miesiąc, jednak wkrótce żołądek i inne części układu pokarmowego doświadczają stanu zapalnego. Zaczynają się infekcje i wrzody, oraz wymioty. Apetyt zanika.

2- Alkohol a pozorne rozgrzewanie: Wierzono także, że napoje alkoholowe rozgrzewają ciało ludzkie. Ale fakty dowiodły, że jest to jedynie pozorne ogrzanie, spowodowane rozszerzeniem się zewnętrznych naczyń krwionośnych. Jednak gdy pijak zostanie wystawiony na zimno, traci całe swoje ciepło i energię i może umrzeć z zimna myśląc, że jest mu ciepło.

3- Alkohol a popęd seksualny: Napoje alkoholowe wzmagają pożądanie, a to może doprowadzić pijaka do popełnienia strasznych przestępstw pod wpływem alkoholu, ponieważ jego mózg nie funkcjonuje normalnie i w takim przypadku naruszone zostają wartości społeczne. Jednak ciągłe picie alkoholu prowadzi do impotencji. To pokazuje nam mądrość zakazu spożywania alkoholu w islamie.

Alkohol a zdrowie:

Napoje alkoholowe, które są w islamie zabronione, mają niszczący wpływ na system nerwowy, poprzez bezpośredni efekt trujący. Poza tym jego spożywanie może doprowadzić do alkoholizmu i spowodowanych nim problemów psychologicznych i umysłowych, takich jak drgawki i halucynacje. Ponadto alkohol prowadzi do niedożywienia spowodowanego stanem zapalnym układu pokarmowego, powtarzającymi się wymiotami, utratą apetytu oraz złą absorpcją w układzie pokarmowym. W dodatku niektóre alkohole mogą spowodować całkowitą ślepotę i zaburzenia temperatury spowodowane poważną toksycznością.

Alkoholik staje się niedbały, samolubny, podejrzliwy, łatwo go sprowokować. Może mieć paranoję. Staje się impotentem. Jego żona i dzieci go nienawidzą. Wpada w melancholię. Może go to doprowadzić do samobójstwa. Alkoholik może mieć halucynacje: wydaje mu się, że widzi duchy bądź słyszy głosy, albo czuje nieistniejące zapachy.

Alkohol powoduje niszczenie komórek mózgu i kory. To może doprowadzić do psychozy i utraty pamięci. Na tym etapie alkoholik traci zdolność rozróżniania konkretów od abstraktów i rzeczywistości od tego, co nierealne. Nie zna nawet aktualnej daty czy miejsca, w którym się znajduje. Alkoholik traci zdolność obliczania, dodawania czy odejmowania najłatwiejszych liczb. Nie potrafi przypomnieć sobie ostatnich wydarzeń ze swojego życia.

Alkoholik może nie umieć ustać bez utraty równowagi. Kiedy chodzi, zatacza się. Kiedy mówi, bełkocze. Mogą mu się zniekształcać i puchnąć palce. Mężczyzna alkoholik nabawia się cech kobiecych, a alkoholiczka – cech męskich, takich jak zatrzymanie się menstruacji i całkowity zanik popędu seksualnego.

Alkoholik cierpi na ciągłe koszmary nocne, w których widzi i słyszy okropne rzeczy. Całe jego życie staje się pasmem złudzeń i przewidzeń. zdarza mu się w momencie zasłabnąć bądź stracić przytomność.

Ciało alkoholika szybko traci odporność, a przez to staje się on łatwą zdobyczą dla zarazków. Ma problemy z nerkami, białkiem w moczu, narażony jest na zgubne w skutkach zakwaszenie krwi, które może zakończyć się tragicznie, niewydolnością serca.

Alkoholik zazwyczaj nie dba o kupno pożywienia. Jeśli już to zrobi, nie ma apetytu, aby je zjeść. Jeśli zje, zwraca wszystko, co zjadł. A jeśli nawet nie zwróci, jego układ pokarmowy nie może prawidłowo funkcjonować ani dobrze wchłaniać pokarmu. Dlatego alkoholik w niedługim czasie staje się niedożywiony i ma niedobór witamin; zwłaszcza witaminy B, gdyż jest ona zużywana przez alkohol w procesie utleniania.

W efekcie niedoboru witaminy B i niedożywienia alkoholik może doznać paraliżu dłoni, stop i nóg. Może też mieć zapalenie mózgu. Komórki kory mózgowej mogą ulec uszkodzeniu, co prowadzi do obłędu. Może także mieć zapalenie nerwów ocznych, co prowadzi do ślepoty. Alkohol to po prostu trucizna.

Nałogowy alkoholik może uzależnić się od wina. To uzależnienie może spowodować wstrząs mózgu, ciśnienie mózgowe, uszkodzenia w kręgosłupie, złamania kości czy krwotoki.74

Stereotyp 7: Dlaczego wieprzowina jest w islamie zabroniona?

Dobrze znany jest fakt, że w islamie zabronione jest spożywanie wieprzowiny. Poniżej zakaz ten pokazany jest w różnych perspektywach:

1. Wieprzowina jest zabroniona w Koranie

Koran w co najmniej czterech różnych miejscach zabrania spożywania wieprzowiny. Zakaz ten znajdujemy w wersetach: 3:173, 5:3, 6:145 i 16:115. np. {Zakazane wam jest: padlina, krew i mięso świni; to, co zostało poświęcone na ofiarę w imię czegoś innego niż Boga…} [5:3]

Wymienione wyżej wersety Świętego Koranu są dla muzułmanów wystarczające by wiedzieć, dlaczego wieprzowina jest zabroniona.

2. Wieprzowina zabroniona w Biblii

Chrześcijanie prawdopodobnie są przekonani co do ich ksiąg religijnych. Biblia także zabrania spożywania wieprzowiny, zgodnie z tym, co napisane jest w Księdze Kapłańskiej: „Wieprz, ponieważ ma rozdzielone kopyto, ale nie przeżuwa – będzie dla was nieczysty. Nie będziecie jedli ich mięsa ani dotykali ich padliny – one są dla was nieczyste”. (Kpł 11,7-8)

W Biblii zakaz spożywania wieprzowiny znajduje się także w Księdze Powtórzonego Prawa:„Wieprz, który ma racicę rozdzieloną, lecz nie przeżuwa, jest nieczysty, mięsa jego jeść nie będziecie i padliny jego się nie dotkniecie.” (Pwt 14,8)

Podobny zakaz powtórzony jest w Biblii w Księdze Izajasza rozdział 65 werset 4 – „…jedząc wieprzowe mięso i nieczyste potrawy z sosem w swych misach”.

3. Spożywanie wieprzowiny powoduje wiele chorób:

Niemuzułmanie i ateiści przytakną jedynie wtedy, gdy przekona ich się poprzez rozsądek, logikę i naukę. Jedzenie wieprzowiny może spowodować co najmniej siedemdziesiąt różnych chorób. Człowiek może mieć różne robaki pasożytujące w jelitach, takie jak glista, owsiki, tęgoryjec dwunastnicy, itp. Jednym z najbardziej niebezpiecznych jest Taenia Solium, potocznie zwany tasiemcem. Przebywa on w jelitach i jest bardzo długi. Jego jaja przedostają się do krwioobiegu i mogą dotrzeć niemal do wszystkich narządów w ciele. Jeśli dostaną się do mózgu, może to spowodować utratę pamięci. Jeśli dostaną się do serca, może to spowodować atak serca, jeśli do oka – może to doprowadzić do ślepoty, jeśli zaś dotrą wątroby – mogą ją poważnie uszkodzić. Mogą także uszkodzić niemal wszystkie narządy w ciele. Innym niebezpiecznym pasożytem jest Trichura Tichurasis. Powszechnym mitem dotyczącym wieprzowiny jest, że kiedy zostanie właściwie ugotowana, te jajeczka umierają. W projekcie badawczym podjętym w Ameryce dowiedziono, że z dwudziestu czterech ludzi mających Trichura Tichurasis, dwadzieścia dwoje gotowało dobrze wieprzowinę. To pokazuje, że jajeczka obecne w wieprzowinie nie umierają pod wpływem zwykłej temperatury w trakcie gotowania.

4. Wieprzowina zawiera ponad 90% cholesterolu.

Tłuszcz deponuje się w naczyniach krwionośnych i powoduje nadciśnienie i atak serca. Nic więc dziwnego, że ponad 50% Amerykanów cierpi na nadciśnienie.

5. Świnia jest jednym z najbrudniejszych zwierząt na ziemi

Żyje w błocie, odchodach i brudzie. Jest największym zjadaczem odpadków na świecie. Na wsiach nie mamy nowoczesnych toalet i ich mieszkańcy wypróżniają się na dworze, gdzie ich odchody zjadają świnie. Niektórzy mogą się sprzeczać, że w krajach dobrze rozwiniętych, takich jak Australia, świnie są hodowane w bardzo czystych i higienicznych warunkach. Jednak nawet w tych higienicznych warunkach świnie są trzymane w chlewach, wszystkie razem. Nie ważne jak bardzo staralibyście się utrzymać je w czystości, są one z natury brudne. Jedzą i lubią tak własne odchody, jak i te pochodzące od ich sąsiadów. 75

Stereotyp 8: Dlaczego islamski kodeks karny jest brutalny?

1-Islam nie jest religią popierającą brutalność. Przeciwnie, nawołuje do litości, łaskawości i tolerancji. Nie mniej jednak domaga się ustanowienia prawa i porządku w społeczeństwie, by bronić wolności i praw swych obywateli, oraz chronić Życie, wiarę, majątek i rodziny. Kiedy islam wyznacza jakąś karę za konkretny grzech, bierze pod uwagę dwa czynniki:

a) Człowiek nie jest nieomylny, lecz jest stale narażony na pokusy. Dlatego drzwi do skruchy są zawsze otwarte dla tych, którzy żałują popełnienia grzechów, okazują skruchę i chcą odpokutować. b) Każdy członek społeczeństwa ma prawo żyć w poczuciu bezpieczeństwa i czuć, że on i jego rodzina, oraz to, co posiadają, nie jest narażone na żadne niebezpieczeństwo. Dlatego takim niemoralnym i złym zachowaniem przestępców powinno się odpowiednio zająć, tak, by miłujący pokój obywatele nie odczuwali ciągłego lęku i obawy.

2. Chociaż islam ustanowił prawa karne odnośnie przestępstw, wymaga jasnych dowodów winy zanim oskarży się jakąś osobę, a kary nie można wymierzyć, jeśli jest choć cień wątpliwości co do czyjejś winy. Jeśli osoba, która zawiniła, szczerze żałuje swego grzechu, można powstrzymać się od wymierzenia kary, jeśli sędzia jest przekonany o szczerości oskarżonego. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Starajcie się powstrzymać od karania muzułmanów jeśli to tylko możliwe, a jeśli istnieje choć cień wątpliwości co do winy oskarżonego, uwolnijcie go. Dużo lepiej jest, gdy sędzia przez pomyłkę daruje winę oskarżonemu, niż gdy ją przez pomyłkę uzna”. Te autentyczne słowa z Tradycji Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) są istotą miłosierdzia i tolerancji.

3. Kara za cudzołóstwo w islamie zależy od pewnego warunku, co sprawia, że jest ona niemal niemożliwa do wymierzenia. Warunkiem tym jest to, że akt cudzołóstwa musi być poświadczony przez czterech ludzi, którzy muszą przysiąc, że widzieli, jak popełniany był ten czyn. Z tego powodu dwa takie przypadki w historii islamu, gdy kara ta została wymierzona, były wynikiem przyznania się winnych, a nie zeznań świadków. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zrobił co mógł, by przekonać winne osoby, by zmieniły swoje zeznania, w których przyznawały się do winy, jednak one je potwierdziły i przez to Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był zmuszony z żalem zarządzić wymierzenie kary. Ze względu na ten określony warunek i fakt, że niezwykle trudno go dopełnić, kara taka nigdy więcej w historii islamu nie miała miejsca.

4. Islam zabrania odcinania ręki osobie, która kradnie z powodu głodu, by nakarmić siebie lub rodzinę. Islam karze tych złodziei, którzy kradną pieniądze bądź własności ciężko pracujących ludzi, którzy uczciwie zarabiają na życie. Taki złodziej sieje zło w społeczeństwie i nie zasługuje na współczucie ani litość od nikogo, gdyż on sam nie ma litości czy współczucia dla osób, które okradł. Ofiara mogła bardzo potrzebować pieniędzy, które jej ukradziono, a każde społeczeństwo jest uprawnione do wprowadzania praw, które zagwarantują jej bezpieczeństwo i stabilność.
Kiedy kara ta została ustanowiona w społeczeństwach islamskich, kradzieże występowały tak rzadko, że handlowcy pozostawiali swe towary bez opieki, a ludzie nie zamykali drzwi od domów. Z drugiej strony kradzieże są rozpowszechnione w społeczeństwach, w których jest za nie łagodna kara, skutkiem czego złodziejstwo stało się w wielu państwach poważnym problemem (Al-Ghazali, Muhammad, One Hundred Questions about Islam , tom. 2. str. 41).

5. Powodem nałożenia kary za kradzież jest zapewnienie sprawiedliwości społecznej i zlikwidowanie ubóstwa, co powstrzymywałoby ludzi przed posunięciem się do kradzieży. Należy zauważyć że drugi Kalif, Omar Ibn Al- Chattab, zawiesił karę za kradzież na rok czasu, gdy w państwie islamskim panował głód.

W ostatnich latach panowania Omara Ibn Al-Chattaba kara za kradzież była prawnie wymierzana, co spowodowało, że złodziejstwo i napady rabunkowe były tak rzadkie, iż ludzie podróżujący z Mekki do Syrii czuli się bezpiecznie i obawiali się jedynie Wszechmogącego Boga, oraz tego, ich owce mogą zostać zaatakowane przez wilki. Była stabilność, ponieważ każdy złodziej wiedział, że zostanie ukarany i tysiąc razy się zastanowił zanim coś ukradł. Dzięki temu rzadko wymierzano karę za kradzież.

Co jest zatem lepsze, przestrzegające prawa społeczeństwo, żyjące w spokoju i bez strachu, nawet jeśli kilku przestępców zostanie ukaranych, czy społeczeństwo żyjące w strachu, podczas gdy więzienia są przepełnione przestępcami? Komu będziecie współczuć? Przestępcom, czy zwykłym obywatelom?76

Stereotyp 9: Skoro islam jest przeciwny bałwochwalstwu, to dlaczego muzułmanie czczą i w modlitwie wykonują pokłony w kierunku Kaby?

Żadna religia nie potępia czczenia bożków bardziej, aniżeli islam. Muzułmanie nie czczą Kaby, lecz Boga, czyli Allaha. Kiedy okrążają Kabę, nucą La illaha illa Allah (Nie ma bóstwa godnego czci poza Allahem – Bogiem Jedynym).

Kaba jednoczy Muzułmanów w modlitwie. Gdyby muzułmanie modlili się w dowolnym, wybranym przez siebie kierunku, panowałby chaos. Kaba daje szansę na zjednoczenie w modlitwie, gdyż wszyscy muzułmanie zwracają się ku jednemu punktowi, ku Kabie. Na całej kuli ziemskiej ludzie z różnych krajów zwracają się na północ, południe, wschód i zachód po to, by zwrócić się w kierunku Kaby. Kiedy muzułmanie sporządzili mapę kuli ziemskiej, pośrodku umieścili Mekkę; lecz gdy ludzie Zachodu przejęli władzę, środkiem stał się Greenwich. Jednak jeśli spojrzycie na mapę, Mekka nadal stanowi środek globu. Chwała Bogu!

Niektórzy oskarżają muzułmanów, że czczą bożki, ponieważ całują czarny kamień znajdujący się w Kabie. Robią to tylko dlatego, że widzieli proroka tak czyniącego. Czarny kamień nie ma żadnej mocy, aby komuś przynieść korzyści bądź szkodę. Dawniej z dachu Kaby zwoływano muzułmanów na modlitwę. Gdyby muzułmanie byli bałwochwalcami, czy stanęliby na szczycie swego „bożka” i zwoływali ludzi na modlitwę? Czy hindusi bądź chrześcijanie stają na swych posążkach, zwołując innych do przyłączenia się do aktów czci? 77

* * *

61. Podsumowanie wykładu wygłoszonego przez Dr. Zakir Naik z Bombaju, Indie, 26 listopada 1999 r.
62 Podsumowanie Most Common Questions Asked By Non-Muslims , Dr Zakir Naik.
63 Podsumowanie wykładu wygłoszonego przez Dr Zakir Naik z Bombaju, Indie, 26 listopada 1999 r.
64 Daniel Masters, Isma’il Kaka i AbdurRahman R. Squires.
65 Co islam mówi o terroryzmie? 877- Broszura WHY-ISLAM.
66 Podsumowanie wykładu wygłoszonego przez Dr. Zakir Naik z Bombaju, Indie, 26 listopada 1999 r.
67 Ten Misconceptions About Islam ze strony usc.edu/dept/MSA
68 Wstęp do angielskiego tłumaczenia znaczenia Świętego Koranu według przekładu Saheeh International and Edited by The Message International – USA.
69 Misconceptions about Islam , autor Dr. Zakir Naik.
70 Islamic Facts Refuting Allegations against Islam, autor Mahmoud Hamdy Zakzouk.
71 To Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) proszono o rękę, a nie odwrotnie…
72 Ta Zajnab była znana jako ‘Umm al-Masakin’, co znaczy ‘matka biednych i bezbronnych’.
73 Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) uwolnił także Zajda, który był jego niewolnikiem.
74 Islamweb.net
75 Misconceptions about Islam, autor Dr. Zakir Naik.
76 Islamic Facts Refuting Allegations against Islam , autor Mahmoud Hamdy Zakzouk.
77 Podsumowanie z tego wykładu wygłoszone przez dr Zakira Naik w Bombaju, Indie, 26 listopada 1999 r.

Źródło: „Jaki jest cel naszego życia?” Zebrał i opracował: Abu Issa Al-Shamy Tłumaczenie z angielskiego: Monika Meziani