Filary modlitwy to:

– intencja odmówienia danej modlitwy (dla rozróżnienia, kiedy modlimy się na przykład najpierw modlitwę sunnową Dhuhr, a później obowiązkową Dhuhr, albo najpierw Dhuhr, a później Asr)

– takbir „Allahu Akbar” (podniesienie rąk na wysokość uszu lub ramion to sunna Proroka Muhammada r);

– recytacja Sury Otwierającej – Al-Fatihy (Bismi’llahi Ar-Rahmani Ar-Rahim, l-hamdu Li’llahi Rabbi l-’Alamin…; recytacja innego fragmentu Qur’anu to sunna);

– ru’ku (pokłon w pasie wykonany tak, aby nasze ciało tworzyło kąt prosty – plecy powinny być wyprostowane, a wyprostowane ręce w tej pozycji spoczywają na kolanach; wspominanie Allaha w obu pokłonach to sunna);

– wyprost do pozycji stojącej;

– pierwszy i drugi sudżud (pokłon do ziemi, w którym ziemi dotyka siedem punktów naszego ciała: palce stóp, kolana, dłonie, czoło z nosem; nie kładziemy przedramion od przegubów do łokci na podłodze);

– przysiad między dwoma pokłonami do ziemi (dżalsat);

– wypowiedzenie taszahhud (al-tahijjatu Li’llahi wa ssalawatu wa ttajibatu…; według szkoły szafi’ickiej trzeba wypowiedzieć także błogosławieństwo Wysłannikowi Allaha(PZN) – Allahumma salli ala Muhammad wa ala ali Muhammad…);

– danie salamu na prawo (wypowiadamy as-salamu alaikum wa rahmatullah, odwracając głowę tak, żeby ktoś, kto spojrzy na nas z tyłu, widział nasz policzek, i opuszczając wzrok tak, żebyśmy patrzyli na swój bark; salam na lewo to sunna – Prorok(PZN) niekiedy dawał dwa salamy, a niekiedy tylko jeden);

– zachowanie kolejności wszystkich wyżej wymienionych elementów modlitwy.

Autor: Abd ul-Karim