Aby post stał się dla człowieka obowiązkowy, ten człowiek musi być muzułmaninem. Nie-muzułmanina post nie obowiązuje, a nawet nie powinien on pościć.

Muzułmanin, żeby pościć, musi być dorosły (w Islamie oznacza to – dorosły w znaczeniu biologicznym). Za osobę dorosłą uważa się dziewczynkę po pierwszej miesiączce i chłopca, od kiedy zaczyna zmieniać mu się głos, występować owłosienie w pewnych miejscach ciała, od kiedy zaczyna mieć wytryski nasienia. Osiągnięcie dorosłości w tym rozumieniu następuje w różnym wieku w różnych częściach świata i różnych krajach, w zależności od ich klimatu. Dopóki człowiek nie osiągnie dorosłości, wg zasad Islamu jest dzieckiem i nie można zmuszać go do odbycia postu – można najwyżej zachęcać do poszczenia (i to niekoniecznie przez cały Ramadan), żeby się przyzwyczaił.

Post nie obowiązuje człowieka chorego umysłowo (tzn. takiego, który nie jest w stanie odróżnić dobra od zła), ponieważ Prorok (PZN) powiedział: Pióro zapisujące dobre i złe uczynki jest podniesione znad dziecka, póki nie dorośnie, znad śpiącego, póki się nie obudzi, znad szalonego, póki nie odzyska rozumu.

Post nie obowiązuje także osoby starszej, której już ciężko pościć ze względu na wiek, ale taka osoba jest zobowiązana do nakarmienia biedaka za każdy dzień Ramadanu, w którym nie pościła. Podobnie nie pości (ale karmi biednego) ktoś, kto jest przewlekle lub nieuleczalnie chory.

Swój post mogą przerwać także: podróżujący (jeśli oddalił się na odległość większą niż ~83 kilometry od miejsca zamieszkania), kobieta podczas miesiączki, w ciąży, w okresie połogu, karmiąca piersią, osoba chora, ale nie przewlekle (np. ktoś, kto ma grypę lub zapalenie płuc). Kobieta, która ma miesiączkę lub jest w połogu, musi przerwać post, pozostali mogą przerwać, mogą pościć (zależnie od własnej oceny utrudnienia), jednak trzeba pamiętać, że post nie może szkodzić człowiekowi! Poza tym niektórzy uczeni uważają, że – niezależnie od odczuwanej trudności – lepiej przerwać post i odrobić go w innym terminie, ponieważ Prorok (PZN) powiedział, że Allah gniewa się na ludzi, którzy nie chcą korzystać z Jego ułatwień.

Allah w Qur’anie mówi (co znaczy, wg J. Bielawskiego): „To jest miesiąc Ramadan, w którym został zesłany Qur’an – droga prosta dla ludzi i jasne dowody drogi prostej, i rozróżnienie.” (Sura Al-Baqara – Krowa – ajat 185.) Jest także hadis Proroka (PZN), który potwierdza, że w tym miesiącu został objawiony cały Qur’an. Według tradycji islamskiej, Qur’an został objawiony 24. dnia Ramadanu, Ewangelia Jezusa (PZN) – 13. dnia Ramadanu, Tora Mojżesza (PZN) – 6. dnia Ramadanu, a Księgi Ibrahima (PZN) – pierwszego dnia Ramadanu. Potwierdza to, że Ramadan jest błogosławionym miesiącem, skoro zostały w nim objawione wszystkie Księgi, jakie Allah (PZN) dał ludziom.

Powinniśmy dobrze wykorzystać ten wyjątkowy miesiąc, dziękując Allahowi za Jego dar i Łaskę, która przejawia się w tym, że tego miesiąca nasze dobre uczynki zostają wielokrotnie pomnożone (bardziej niż w innych miesiącach). Pamiętajmy też, że jesteśmy wspólnotą miłosierdzia, wspólnotą Proroka (PZN), nie zapominajmy o iftarach i spotkaniach w naszym meczecie, i nie zapominajmy o naszych chorych i potrzebujących braciach.

Autor: Abd ul-Karim