Święto Ofiarowania

Tego dnia powinniśmy pamiętać, że każdy z nas może złożyć w to Święto ofiarę, która być może zbliży go do Allaha. Dzień przed początkiem Święta pamiętajmy o Dniu Arafat – w tym roku tego dnia na Płaskowyż Arafatu stanęło ponad dwa miliony muzułmanów z całego świata. Jest hadis qudsi (święty hadis, tzn. taki, który jest objawiony przez Allaha – są to słowa Allaha , nie słowa Proroka Muhammada), który mówi, że Allah chwali ludzi, którzy zgromadzili się w Arafat dziewiątego dnia miesiąca Dhul-Hidżdża, i mówi do swoich aniołów: Popatrzcie, oto Moi słudzy, którzy przyjechali z różnych stron świata, którzy przyjechali zmęczeni, którzy zostawili swoje rodziny, którzy zostawili swój majątek, którzy zostawili wszystko i przyjechali tylko po to, żeby uzyskać Moje zadowolenie – oświadczam wobec was, moich aniołów, że wybaczyłem im wszystkie ich grzechy. Dla tych, którzy tego dnia są w Arafat, post jest zakazany (wg innych szkół – niemile widziany), ale pozostali muzułmanie powinni pościć tego dnia – i miejmy nadzieję, że wszyscy z nas tak postąpili i pamiętali o poście w Dzień Arafat. Prorok (PZN) powiedział: Nie ma nic lepszego niż Dzień Arafat. Wtedy jeden z jego towarzyszy zapytał: A wysiłek na drodze Allaha? Prorok (PZN) odpowiedział: Dzień Arafat jest lepszy.

Jest hadis qudsi, który mówi, że kto pościł w Arafat, temu Allah wybacza wszystkie jego grzechy z poprzedniego roku i wszystkie jego grzechy z minionego roku. Paiętajmy również o historii, którą Allah opowiada nam w Qur’anie – o historii Jego przyjaciela Ibrahima (PZN) i jego syna Isma’ila (PZN). Kiedy Ibrahim (PZN) miał sen, w którym zobaczył, jak zabija swojego pierworodnego syna Isma’ila (PZN), obudził się przestraszony i powiedział do swojego syna: Synu, śniło mi się, że cię zabiję, a jak ty uważasz – co ja powinienem zrobić? Wtedy Ismail (PZN) powiedział: Ojcze, zrób to, co nakazuje ci Allah – znajdziesz mnie, jeśli Allah zechce, wśród cierpliwych, wśród tych, którzy są całkowicie posłuszni Allahowi i całkowicie posłuszni swoim rodzicom. Ibrahim (PZN) był posłuszny Allahowi (PZN) i wiedział, że sny Proroków są objawieniami. Isma’il (PZN) był posłuszny Allahowi nie prosił: Nie zabijaj mnie, bo jestem twoim pierworodnym synem. Powiedział: Ojcze, zrób to, co nakazuje ci Allah.

Każdy z nas powinien znać zakończenie tej historii (Sura As-Saffat – Szeregi – ajaty od 101. do 111.) – i pamiętać, że zwłaszcza w dniach świątecznych powinniśmy wybaczać wszystko innemu muzułmaninowi. Pamiętajmy, że jesteśmy muzułmanami i braćmi w Islamie. Pamiętajmy o kazaniu pożegnalnym Proroka Muhammada(wygłoszonym właśnie w Święto Ofiarowania), który powiedział w nim – wasza krew, wasz majątek i wasze rodziny są nietykalne dla was aż do Dnia Zmartwychwstania. To znaczy, że nie wolno krzywdzić innego muzułmanina ani jego rodziny, nie wolno kraść, nie wolno zabijać – choć to wszystko, niestety, dzieje się dzisiaj! Pamiętajmy, że to, co nakazał nam Wysłannik Allaha (PZN) przed czternastoma wiekami, jest naszą „konstytucją”, która obowiązuje nas wszystkich do dziś dnia!

Kiedy cieszymy się życiem, dobrym zdrowiem, kiedy złożymy tego dnia ofiarę, pamiętajmy o tych, którzy są chorzy, o tych, którzy są ubodzy, o tych, którzy są biedni, o tych, którzy nie mają nic! Pamiętajmy, aby część z naszej ofiary trafiła do biednych ludzi, a kiedy przygotujemy świąteczny posiłek – aby oni też mogli zjeść z nami.

Autor: Abd ul-Karim