Abdul Malik cały czas pomagał swojemu ojcu w praktykowaniu Islamu i wielbieniu Allaha , zachęcał go także do praktykowania religii i do sprawiedliwego postępowania. Umar bin Abdul Aziz (RA) miał kilku synów i wszyscy byli dobrymi muzułmanami, ale Abdul Malik był najlepszy z nich – i Umar (RA) dziękował Allahowi za to, że dał mu takiego syna. Przekazano, że Abdul Malik wyglądał jak Umar ibn al-Khattab (RAA), a z bogobojności przypominał Umara ibn al-Khattaba (RA) i jego syna, Abdullaha ibn Umara (RAA).

Kuzyn Abdul Malika, 'Asim, opowiadał, że przyjechał do Damaszku, kiedy Abdul Malik był jeszcze kawalerem, i zatrzymał się w jego domu. Po modlitwie Isha Abdul Malik zgasił lampkę oliwną i każdy z nich poszedł spać, ale kiedy 'Asim obudził się w ostatniej części nocy, zobaczył, że Abdul Malik się modli. Abdul Malik powtarzał między innymi fragment Sury Asz-Szu’ara (Poeci), w którym Allah mówi (co znaczy, wg J. Bielawskiego):

„Jak ci się wydaje? Jeślibyśmy pozwolili im używać życia przez wiele lat,
A potem przyszłoby do nich to, co im zostało obiecane,
To czyż przyniesie im jakąkolwiek korzyść to, co było im dane używać?” (Ajaty
od 205. do 207.)

„To, co im zostało obiecane” oznacza Zmartwychwstanie i Sąd Ostateczny, a ten fragment Qur’anu mówi o tym, że przyjemności życia doczesnego nie uchronią nas przed Piekłem. Abdul Malik płakał, kiedy recytował te wersety, ponieważ odnosił je do sytuacji swojej rodziny (do władzy, jaką sprawowali) i chciał zapamiętać, że bycie dobrym muzułmaninem jest ważniejsze od wygód i bogactwa. Kiedy 'Asim usłyszał, że Abdul Malik płacze, powiedział: La ilaha Illa’llah, Alhamduli’llah. Wtedy Abdul Malik przestał płakać na głos.

Ta historia pokazuje nam znaczenie dodatkowej modlitwy nocnej (Qiyam lub Tahadżdżud) i zachęca nas do tego, żebyśmy znaleźli czas na tę modlitwę. Prorok Muhamad (SAAWS) powiedział, że dwa rodzaje oczu nie znajdą się w Piekle – oczy, które płakały ze strachu przed Allahem (jeśli mężczyzna płacze, bo boi się Allaha , to nie znaczy, że nie jest męski – mężczyzna powinien być „twardy”, ale nie przed Allahem , a nad tym, kto płacze z tego powodu, być może Allah się zmiłuje) i oczy, które nie spały (czuwały w nocy) na drodze Allaha .

Abdul Malik był młody, ale miał bardzo dużą wiedzę religijną. Kiedy Umar ibn Abdul Aziz (RA) został kalifem, zwołał uczonych i zapytał ich, co ma zrobić z rzeczami, które zostały bezprawnie odebrane ich właścicielom przez poprzedniego kalifa. Większość uczonych odpowiedziała, że nie był za to odpowiedzialny, więc może te rzeczy zatrzymać, ale Umar (RA) nie był z tej odpowiedzi zadowolony. Wtedy jeden z uczonych powiedział: Więc poślij po swojego syna, bo on ma wiedzę nie mniejszą od nas. Abdul Malik przyszedł i powiedział: Jeśli wiesz, że te rzeczy według prawa należą do ich właścicieli, zwróć je im, jeśli nie chcesz zostać wspólnikiem twojego poprzednika (czyli: jeśli nie chcesz okazać się niesprawiedliwym tak jak on).

Autor: Abd ul-Karim