Imam Malik (RA) urodził się w 93 r. Hidżry w Medynie, w której też spędził całe życie. Jego pradziadek uczył się od Proroka (SAAWS) , a jego dziadek – od uczniów i towarzyszy Proroka (SAAWS) albo od tych, którzy znali towarzyszy Proroka (SAAWS) (m. in. od służącego Abdullaha ibn Umara t).

Malik (RA) zaczął od uczenia się na pamięć najpierw Qur’anu, a następnie hadisów Proroka (SAAWS) . Uczył się też u człowieka, który jako pierwszy uczony zbierał hadisy – później z jego zbioru korzystali imamowie Buchari (RA) i Muslim (RA). Później imam Malik (RA) sam napisał książkę „Al-Muatta”, która była zbiorem hadisów Proroka Muhammada (SAAWS) .

Jego wiedza i nauczanie zawsze były zgodne z prawdą. Kilka razy spotykał się z prośbami czy naciskami władców, którzy chcieli, aby zajął określone stanowisko w jakiejś sprawie, ale zawsze odmawiał – chociaż spotykały go przez to trudności, nieprzyjemności i kary. Zawsze chciał przekazać religię Allaha i Jego Wysłannika (SAAWS) takimi, jakie one naprawdę są, a nie takimi, żeby byli zadowoleni ludzie rządzący muzułmanami.

Imam Malik (RA) przez cały czas wolny od obowiązków albo uczył się, albo przekazywał swoją wiedzę innym. Miał wielu uczniów, jednak założona przez niego szkoła (od jego imienia nazwana malikicką) okazała się ostatnią z czterech głównych szkół fikhu. Zmarł w swojej rodzinnej Medynie, której nigdy nie opuszczał, w 179 roku Hidżry.

Jego uczeń Szafi’i (RA) nazwał go gwiazdą wśród uczonych. Istnieje też hadis Proroka (SAAWS) mówiący, że kiedyś ludzie, którzy będą poszukiwali wiedzy, znajdą ją u uczonego z Medyny – wielu uczonych i komentatorów uważa, że ten hadis odnosi się do imama Malika (RA).

Autor: Abd ul-Karim