Zajd bin Thabit

Towarzysze Proroka Muhammada (SAAWS) byli wyjątkowymi ludźmi, którzy dostali od Allaha I łaskę spotkania z Jego Wysłannikiem (SAAWS), a Allah w Qur’anie mówi o nich, że byli ludźmi, którzy dotrzymali obietnicy, jaką Mu złożyli. Inny ajat mówi, że Allah zadowolony jest z tych, którzy złożyli Wysłannikowi Allaha (SAAWS) obietnicę pod drzewem. Jeszcze inny – że Muhammad (SAAWS) jest Wysłannikiem Allaha I, a ci, którzy są z nim, są twardzi wobec niewiernych i litościwi wobec siebie nawzajem. O towarzyszach Proroka (SAAWS) wolno mówić tylko dobrze, co potwierdza hadis Wysłannika Allaha (SAAWS). Nie można też uważać, że jeden z nich był lepszy od innego, bo najlepszy spośród ludzi to najbardziej bogobojny, a tylko Allah wie, co jest ukryte w sercu człowieka. Inny hadis mówi, że nawet gdyby ktoś wydał na drodze Allaha I górę złota wielką, jak góra Uhud, nie dorówna im nawet w małym stopniu.

Zajd bin Thabit (RAA) (nazywany uczonym naszej społeczności) pochodził z plemienia Hazradż, zamieszkującego Medynę. W młodym wieku przyjął Islam (gdy Prorok Muhammad (SAAWS) przybył do Medyny, Zajd (RAA) miał jedenaście lat) i walczył na drodze Allaha I. Jako dwunastolatek chciał walczyć w bitwie pod Badr, ale Prorok (SAAWS) zabronił mu tego. Zajd (RAA) walczył w Bitwie Rowu, a Prorok (SAAWS) chwalił go, nazywając bardzo dobrym młodzieńcem. W wyprawie pod Tabuk Zajd (RAA) niósł sztandar muzułmanów. Poprzedni chorąży (Malik) zapytał Wysłannika Allaha (SAAWS), co się stało, że został pozbawiony tej funkcji, a Prorok (SAAWS) odpowiedział: Qur’an (Zajd (RAA) bardzo dobrze znał Qur’an) dał mu przewagę nad tobą.

Inny hadis Wysłannika Allaha (SAAWS) potwierdza bardzo dużą wiedzę Zajda (RAA) na temat obowiązków muzułmanina. Dużo starsi od niego towarzysze pytali go o rzeczy związane z wiarą – na jego opinii opierał się np. Abdullah bin Umar (RAA). Zajd (RAA) przypominał również hadisy Wysłannika Allaha (SAAWS) tym, którzy coś zapomnieli.

Tacy towarzysze Proroka r, jak Abu Hurajra (RAA) czy Umar bin al-Khattab (RAA) potwierdzili, że Zajd (RAA) należał do najwybitniejszych spośród towarzyszy. Już kiedy Prorok (SAAWS) przyjechał do Medyny, Zajd (RAA) wyrecytował mu siedemnaście sur Qur’anu. Wysłannik Allaha (SAAWS) zapytał, kto to jest; odpowiedziano mu, że to chłopak, który nauczył się także pisma hebrajskiego. Później Zajd (RAA) czytał korespondencję przychodzącą do Proroka Muhammada (SAAWS) i odpisywał na te listy.

On także (już po śmierci Proroka (SAAWS)) spisał całe Objawienie i zebrał wszystkie sury Qur’anu w całość, jaką znamy do dnia dzisiejszego. Po śmierci Wysłannika Allaha (SAAWS) niektóre plemiona odchodziły od Islamu i muzułmanie musieli z nimy walczyć. W jednej z takich bitew (pod Al-Jamama) zginęło wielu mężczyzn, którzy znali cały Qur’an na pamięć – wg Buchariego wtedy właśnie kalif Abu Bakr (RAA) zadecydował o spisaniu całego Qur’anu, a zadanie powierzył Zajdowi (RAA) jako najbardziej godnemu zaufania w tym zakresie. Poza tym ani Abu Bakr (RAA), ani Umar (RAA), ani inni towarzysze nie mogli niczego Zajdowi (RAA) zarzucić. Zajd (RAA) powiedział później, że gdyby kazano mu przesunąć górę z jednego miejsca na inne, byłoby to dla niego łatwiejszym zadaniem. Zapytał Abu Bakra (RAA), jak może zrobić coś, czego za swojego życia nie zrobił Prorok Muhammad (SAAWS), a Abu Bakr (RAA) odpowiedział tylko: Na Allaha, to jest dobra rzecz. Po jakimś czasie Zajd (RAA) znowu przyszedł, mówiąc o trudnościach, na jakie napotyka, a Abu Bakr (RAA) powtórzył: Na Allaha, to jest dobra rzecz. Taka sytuacja powtórzyła się w sumie trzy razy.

Zajd (RAA) bardzo dobrze znał Qur’an, poza tym zbierał sury czy ich fragmenty zapisane na skórze, kościach zwierząt (łopatkach), liściach palmowych… Wersety, których Zajd (RAA) nie pamiętał, przypominali mu inni towarzysze – a Zajd (RAA) przyjmował dany ajat, jeśli dwaj wiarygodni świadkowie twierdzili, że rzeczywiście należy on do Qur’anu. Jedynie w przypadku dwóch ostatnich wersetów z sury dziewiątej i jednego ajatu z sury 33. (mówiącego o wypełnieniu obietnicy, danej Allahowi I) Zajd (RAA) oparł się na opinii jednego towarzysza o imieniu Huzajma (RAA), a to na podstawie słów Wysłannika Allaha (SAAWS), który powiedział, że świadectwo Huzajmy (RAA) jest równe świadectwu dwóch ludzi. Wreszcie Qur’an został zebrany w całość i był przechowywany najpierw u Abu Bakra (RAA), później u Umara (RAA), a później u córki Uthmana (RAA) – Hafsy. Następnie sporządzono kopie całości Qur’anu i rozesłano je do innych prowincji państwa muzułmanów.

Kiedy Umar (RAA), będąc już kalifem, pojechał na hadżdż, wyznaczył Zajda swoim zastępcą. Po Umarze (RAA) tak samo postąpił Uthman (RAA) za czasów swojego kalifatu.

Zajd (RAA) całe życie spędził w służbie Islamowi. Kiedy zmarł w 45 roku Hidżry, Abu Hurajra (RAA) powiedział: Umarł uczony naszej ummy i oby Allah uczynił jego następcą Ibn Abbasa.