1) Mahr (wiano)

Kobieta ma prawo do mahr, który powinien zostać określony przy zawarciu kontraktu małżeńskiego. Jest to zasadniczy warunek zawarcia małżeństwa i nie można go ominąć nawet, jeśli żona zdecyduje inaczej. Dopiero po zawarciu małżeństwa żona może zwrócić mężowi jego dar. Allah mówi: Dawajcie kobietom wiana jako dar. Jeśli one jednak są dobre dla was i użyczą wam cośkolwiek z niego, to jedzcie to dla zdrowia i pomyślności. (4:4)

2) Sprawiedliwość i równość

Jeśli mężczyzna ma więcej niż jedną żonę, ma obowiązek traktowania ich w sprawiedliwy i równy sposób. Musi traktować je na równi pod względem jedzenia, picia, ubrania, mieszkania i czasu przeznaczonego dla każdej z nich. Prorok powiedział: Jeśli mężczyzna ma dwie żony i wyróżnia jedną nad drugą, to w dniu Sądu Ostatecznego przyjdzie z wykrzywioną jedną połową ciała. ( Ibn Hibban)

3) Utrzymanie żony i dzieci

Mąż ma obowiązek zapewnić żonie odpowiednie mieszkanie i utrzymanie tj.: jedzenie, picie, odzież jak i pieniądze na tyle, ile jest w stanie. Allah mówi: Niech ten, który żyje w dostatku, wydaje według swojego dostatku! Niech ten, któremu zostało wymierzone, wydaje według tego, co dał mu Bóg! Bóg nie obciąża żadnej duszy niczym innym, niż tym, co jej dał. Bóg da wam po przeciwnościach ukojenie. (65:7)

W celu zachęcenia muzułmanów do finansowej troski o swoje rodziny, islam porównał zapewnienie utrzymania rodzinie do jałmużny, za którą Bóg wynagrodzą. Prorok powiedział do jednego z towarzyszy, Saad bin Abi Łaqqas: I zaprawdę cokolwiek przeznaczasz, będzie uznane za jałmużnę, nawet kęs jedzenia, jaki wkładasz do ust żony. (Buchari)

Żona ma prawo wziąć pieniądze męża bez jego wiedzy, jeśli on nie zapewnia jej i dzieciom odpowiedniego urzymania. Hind bint Utba powiedziała do Proroka: „O Wysłanniku Allaha. Zaprawdę, Abu Sufjan skąpi, nie daje mi i mojemu dziecku wystarczająco, chyba że wezmę bez jego wiedzy.” On powiedział: „Weź tyle ile wystarcza na ciebie i dziecko nie przesadzając. (Buchari)

4) Darzenie czułością i okazywanie zainteresowania

Jest to jeden z najważniejszych nakazów, jaki religia skierowała do męża, bo żona potrzebuje miłości, czułości i spełnienia jej potrzeb. Takie traktowanie przez męża zapobiega niemoralnym czynom, których może dopuścić się żona, której brakuje zainteresowania ze strony męża. Wysłannik zapytał Dżabira: Czy po śmierci twego ojca ożeniłeś się? Odpowiedział: Tak. Prorok powtórnie zapytał: Czy z dziewicą czy z byłą mężatką? Rzekł: Z byłą mężatką. Wysłannik: Czy nie lepiej gdybyś ożenił się z dziewicą, z którą doznałbyś więcej rozkoszy. ( Ahmad)

5) Zachowanie jej tajemnic

Mąż nie powinien ujawniać sekretów intymnych relacji między nim a żoną oraz jej wad i innych rzeczy, jakie od niej usłyszy i jakie u niej zauważy. Prorok powiedział: Najgorszy z ludzi w oczach Allaha w Dniu Sądu to mężczyzna, który ma relacje z żoną a ona z nim a potem wyjawia jej sekrety. (Muslim)

6) Dobre traktowanie

Mąż powinien traktować żonę uprzejmie. Powinien się z nią konsultować w sprawach codziennych, dostarczać jej powodów do szczęścia, zadbać o jej komfort i okazywać szczerą miłość poprzez żarty i zabawę. Prorok powiedział: Najpełniejszą wiarę spośród wiernych mają najbardziej moralni a najlepsi spośród was, to najlepsi dla swych żon. ( Ibn Hibban)

7) Cierpliwość i wyrozumiałość

Mąż powinien z jednej strony tolerować wrodzone wady żony a z drugiej specjalnie nie doszukiwać się ich. Prorok powiedział: Nie pozwól, by wierzący mąż pogardzał wierzącą żoną. Nawet, jeśli nienawidzi jednej cechy w niej, to inne go zadowalają. (Muslim)

8) Ochrona godności

Mąż powinien być o żonę zazdrosny by chronić ją przed grzesznymi i zepsutymi miejscami. Allah mówi: O wy, którzy wierzycie! Strzeżcie się sami i wasze rodziny od ognia; którego strawą będą ludzie i kamienie!(…) (66:6)

9) Ochrona majątku

Mąż ma obowiązek chronić majątek żony i nie rozporządzać nim, jak tylko za jej pozwoleniem i nie ma prawa wziąć z niego czegokolwiek bez jej zgody. Allah mówi: I nie zjadajcie sobie nawzajem majątków nadaremnie; nie oddawajcie ich sędziom po to, by zjadać grzesznie część majątku innych ludzi – skoro przecież wiecie! (2: 188)

Źródło: Przesłanie islamu Autor: Dr.Abdurrahman al-Sheha Tłumaczenie: Iwona Sumayya Kikolska i Abdelwahab Bouali