Czcimy Allaha, bo On nas stworzył, a Ten, Który stworzył, nakazuje. Sam Allah w Qur’anie mówi, co znaczy wg J. Bielawskiego: „Zaprawdę, wasz Pan to Allah, Który stworzył niebiosa i ziemię w ciągu sześciu dni; następnie zasiadł na tronie. On pokrywa nocą dzień, który pospiesznie za nią podąża. Słońce, księżyc i gwiazdy podporządkowane są Jego rozkazowi. Czyż nie do Niego należy stworzenie i rozkaz? Błogosławiony niech będzie Allah, Pan Światów!” (Sura Al-A’raf – Wzniesione Krawędzie – ajat 54.)

Wszystko, co zostało stworzone przez Allaha – i to, co jest dla nas widoczne, i to, co jest dla nas niewidzialne – jest Mu poddane, albo z własnej woli, albo dlatego, że Allah rozkazał, a Jego stworzenie jest Mu posłuszne. Człowiek w niektórych sprawach poddaje się Allahowi z własnej woli, a w niektórych z Jego rozkazu. Wiara, modlitwa, post, praktykowanie naszej religii – to wszystko jest nasz wybór (i dowód na wolną wolę człowieka, chociaż Allah w Qur’anie mówi, że stworzył ludzi i dżinnów tylko po to, żeby Go czcili – Sura Ad-Darijjat – Rozpraszające – ajat 56). Ale równocześnie oddychamy, śpimy, biją nasze serca – to wszystko dzieje się z nakazu Allaha i pewnego dnia z Jego rozkazu ustanie.

Są cztery rzeczy, które należą tylko do Allaha i prowadzą nas do Niego. Allahw Qur’anie mówi (co znaczy, wg J. Bielawskiego):

„Wysławiaj Imię twego Pana, Najwyższego,
Który stworzył i ukształtował harmonijnie,
Który wyznaczył los i poprowadził (…)” (Sura Al-’A’la – Najwyższy – ajaty od 1. do 3.)

Allah stworzył nas – podobnie, jak wszystko, co widzimy i czego nie widzimy – ukształtował, wyznaczył każdej rzeczy jej czas i prowadzi nas – jak każde ze swoich stworzeń – ku jego przeznaczeniu, czyli tam, dokąd On chce. Allah najpierw stwarza, potem nadaje kształt (podobnie, jak najpierw jest żołądź, później wyrasta z niego małe drzewko, później rośnie, a dopiero na koniec robi się z niego duży dąb), więc najpierw stworzył człowieka, później dał mu taki wygląd, jaki mamy. Niekiedy nie zastanawiamy się nad tym, ale kształt naszego ciała jest wybrany i nadany nam przez Allaha, a jest taki, a nie inny po to, żeby człowiek mógł dobrze funkcjonować. Tak samo Allah stworzył i ukształtował pozostałe swoje stworzenia, każdemu nadając właściwy kształt. (Na przykład czerwone ciałka krwi u wielbłąda mają inny kształt niż u pozostałych zwierząt – nie są w przybliżeniu okrągłe. Naukowcy do dzisiaj nie są w stanie wyjaśnić, dlaczego tak jest, a przecież wielbłąd jest dobrze przystosowany do życia na pustyni.)

Tak samo świat i kosmos zostały stworzone przez Allaha i działają według Jego zasad. Słońce i Księżyc są we właściwej odległości od Ziemi, ruchy planet również zostały zaplanowane przez Allaha tak, żeby to było korzystne dla człowieka.

Prowadzenie przez Allaha oznacza, że każde stworzenie ma własną drogę życiową. Tutaj szejk dał dwa przykłady ze świata przyrody: Krokodyl zjada mniejsze zwierzęta (ryby, ptaki), ale kiedy już jest najedzony, otwiera szeroko paszczę – wtedy przylatuje ptaszek, który zjada to, co krokodylowi zostało między zębami (to jest jeden gatunek ptaka), a krokodyl go nie zjada. Jest też gatunek węży morskich, które składają jaja na dnie morza – same nie są w stanie przeżyć nurkowania na taką głębokość, ale po jakimś czasie z jaj wylęgają się młode, które płyną w stronę powierzchni.

Allah ? stworzył nas (i dżinny), żebyśmy Go czcili, ale dał nam wolny wybór. Jednak kto nie chce uwierzyć w Allaha, nie czci Go, nie rozumie Jego znaków, przekonuje się, jaki jest słaby bez Jego pomocy. Islam opowiada historię Sulejmana, który kiedyś chciał nakarmić wszystkich ludzi i wszystkie stworzenia, żyjące w morzu. Z jego rozkazu jedzenie przygotowano przez miesiąc, a tylko jeden wieloryb zjadł je w jeden dzień. Tymczasem Allah każdego dnia daje jedzenie i zaopatrzenie wszystkim ludziom i wszystkim Jego stworzeniom, co jest przejawem Jego Mocy i Boskości.

Na koniec szejk zacytował fragment wiersza, który mówi o tym, że kiedy człowiek będzie przyglądał się temu, co Allah stworzył, może przez uważne obserwowanie świata zobaczyć, że Allah istnieje i dojść do wniosku, że On jest Jedynym Stworzycielem.

Autor: Abd ul-Karim