Pewnego dnia Prorok Muhammad(PZN) wraz ze swoimi towarzyszami przechodził koło świeżych grobów na muzułmańskim cmentarzu. Powiedział do sahabów: Pomódlcie się dwa rakaty za tych, którzy się w nich znajdują. Później dodał: Gdyby zsumować czas waszego życia, wyniósłby siedem wieków, ale dla martwych cały ten czas byłby mniej warty niż dwa rakaty modlitwy, bo oni są już w życiu przyszłym – tam, gdzie liczą się jedynie dobre uczynki.

Allah mówi w Qur’anie (co znaczy, wg J. Bielawskiego): „Tego, kto spełni dobre dzieło – czy to mężczyzna, czy kobieta – i jest wierzący, My ożywimy życiem wspaniałym, i takim wypłacimy ich wynagrodzenie czymś piękniejszym niż to, co czynili.” (Sura An-Nahl – Pszczoły – ajat 97.) To wynagrodzenie dostaniemy – in sha Allah – i w tym życiu, i w życiu przyszłym, w postaci tego, co najlepsze. Jest to zarówno obietnica szczęścia, jak i pokazanie człowiekowi, że prawdziwe szczęście zależy jedynie od dobrych uczynków i wiary, od niczego więcej. Dlatego tak ważne są nasze dobre czyny, jak chodzenie do meczetu, dobre dyskusje, spotkania.

Pamiętajmy o Najpiękniejszych Imionach Allaha, pamiętajmy, że On jest nad każdą rzeczą wszechwładny! Wszystko na świecie podlega Jego kontroli i ustanowionemu przez Niego prawu. Nic nie dzieje się inaczej, jak tylko za Jego przyczyną, zgodą i wiedzą (to mamy na myśli, kiedy mówimy – la hawla wa la quwwata illa Bi’llah). Allah sprawuje rządy nad wszystkim, co żyje, nad deszczem, który nam zsyła, kiedy zechce – On jest Najpotężniejszy, On jest Królem i On jako Jedyny jest we wszystkim Wychwalany i Wyniosły (Subhanahu Wa Ta’ala)! Wszystkie wielkie imperia ludzi miały swój początek i miały (lub będą mieć) swój koniec, wszyscy wielcy władcy mieli początek i koniec, a tylko On jest Pierwszy Bez Początku i Ostatni Bez Końca.

Allah mówi nam, że ten, kto będzie zawrócony z drogi do Piekła, będzie tym, który rzeczywiście odniósł sukces. To jest jedyne, co dla muzułmanina może liczyć się jako rzeczywisty sukces. Inne rzeczy to tylko życie doczesne, inne mogą trwać kilka chwil, kilka godzin, kilka dni czy kilka lat, ale kiedyś się skończą – ale sukces Raju to wieczne, nieskończone szczęście i przyjemność. Dlatego dbajmy o to, żebyśmy umacniali i ulepszali swoją wiarę, żebyśmy nabierali sił do kroczenia Drogą Prostą – Islam mówi, że ci, którzy żyli po to, żeby rozwijać swoją wiarę, odniosą sukces w życiu przyszłym. Nasze miejsce w Raju, nasz stopień w Raju będą zależeć od poziomu naszej wiary w życiu doczesnym. Jeśli nasza wiara jest mocna, in sha Allah będziemy w Firdaus (to najwyższy poziom Raju) razem z Prorokami (Pokój i Łaska Allaha niech będą z nimi wszystkimi) i szahidami (męczennikami). Jeśli nasza wiara będzie słaba – być może znajdziemy się w Ogniu Gehenny.

Szczęście w tym życiu i w życiu ostatecznym możemy osiągnąć tylko wtedy, kiedy będziemy podążali drogą, którą wyznaczył nam Prorok Muhammada(PZN). Jest to dla nas jedyna ścieżka – kto zboczy z drogi Proroka(PZN), będzie nieszczęśliwy w tym życiu i będzie zgubiony w życiu przyszłym. Prorok(PZN) pozostaje dla wszystkich ludzi, którzy żyli w jego czasach, którzy żyli i żyć będą po nim, najlepszym przykładem, przewodnikiem i światłem na Drodze Prostej (co potwierdza Allah w Qur’anie). Podążajmy za nim w tym życiu, a wtedy będziemy wiernymi. Jak to osiągnąć, jak powinniśmy zachowywać się, jak traktować innych ludzi, w tym nasze rodziny, żony, dzieci?

Jeśli chcemy być szczęśliwi, trzymajmy się we wszystkim sunny Proroka Muhammada(PZN). Spośród rzeczy, które przyniósł on dla wszystkich ludzi, najważniejszy jest filar filarów Islamu – modlitwa. Kto jest chory, nie pości. Kto nie ma zdrowia lub majątku, nie musi odbywać pielgrzymki do Mekki. Kto jest biedny, nie płaci zakat (poza Zakat Al-Fitr). A modlitwa obowiązuje każdego i jest najważniejsza spośród wszystkich filarów Islamu – nawet wtedy, kiedy inne filary są słabsze.

Bardzo ważne jest pogłębianie swojej wiedzy religijnej (i przekazywanie innym tego, czego sami się nauczymy). Poznając Allaha, poznajemy także Jego nakazy i zakazy, poznajemy, co to znaczy być wiernym, co to znaczy – być muzułmaninem. Dowiadujemy się, co jest halal, a co jest haram. Powinniśmy unikać tego, co jest zakazane, a robić to, co jest obowiązkowe i zalecane.

Pamiętajmy, że nie będziemy mieli pożytku z naszej wiedzy, jeśli nie będziemy robić zikr – wspominać Allaha. Nie musi to być koniecznie wymawianie określonych du’a czy słów Subhanallah, Alhamduli’llah, Allahu Akbar (choć za szczere wykonanie tych prostych uczynków in sha Allah możemy dostać wielką nagrodę). Modlitwa jest jak wspominanie Allaha, dobry post jest jak wspominanie Allaha, czytanie, uczenie się lub recytacja Qur’anu jest jak wspominanie Allaha… Jeśli będziemy mieli wiedzę, ale zabraknie nam zikr, staniemy się podobni do żydów, którzy dostali wiedzę, ale nic z nią nie zrobili – wzięli sobie cielca i ściągnęli na siebie przekleństwo i gniew Allaha.

Kolejna ważna kwestia to dobry charakter, dobre maniery, dobre traktowanie innych ludzi i dobre traktowanie siebie samego (prowadzenie się). Prorok(PZN) powiedział: Najlepsi spośród wierzących to ci, którzy mają najlepszy charakter. Nasz charakter i nasze maniery, zachowanie się, są też czymś w rodzaju termometru wiary. Kiedy chcemy sprawdzić, jaką mamy gorączkę, używamy termometru, a kiedy chcemy sprawdzić, jaki jest poziom naszej wiary – popatrzmy na to, jak się zachowujemy.

Bardzo ważna jest pewna i szczera intencja naszych uczynków. Każdy dobry czyn, jaki wykonujemy, powinniśmy robić całkowicie dla Allaha i dla nikogo ani niczego innego, jak tylko dla Allaha (nie dla innego człowieka, nie dla jego podziękowania, nie dla majątku, nie dla nas samych…). Uczynków, które będą choć w części poświęcone komu innemu, niż Allah, to Allah od nas nie przyjmie! Dlatego wszystko, całe swoje życie, powinniśmy poświęcić zadowoleniu Allaha – to pomoże nam robić to, co halal, trzymać się z dala od tego, co haram; to też jest warunkiem zaakceptowania naszych uczynków przez Allaha.

Pamiętajmy o tym, że obowiązkiem każdego muzułmanina (a więc i naszym) jest da’wa – zapraszanie ludzi do Allaha i Jego religii, przyłączanie ich do Islamu. To również jest zgodne z sunną Proroka Muhammada(PZN), który powiedział: Moja droga to nawoływanie ludzi do Allaha. Pamiętajmy, że da’wa nie była tylko obowiązkiem Proroków (Pokój i Łaska Allaha niech będą z nimi wszystkimi), nie jest tylko obowiązkiem naszych szejków, ulamów czy imamów, ale jest obowiązkiem każdego z nas, bo każdy z nas powinien naśladować Proroka Muhammada(PZN).

Allah mówi w Qur’anie do wiernych (co znaczy, wg J. Bielawskiego): „O wy, którzy wierzycie! Strzeżcie się sami i wasze rodziny od Ognia, którego paliwem będą ludzie i kamienie!” (Sura At-Tahrim – Zakazane – ajat 6.) A jak możemy lepiej ochronić kogoś od Ognia, niż sprawadzając go – in sha Allah – do Islamu? Te słowa odnoszą się do otoczenia Mekki, ale większość uczonych uważa, że przez „otoczenie Mekki” trzeba rozumieć całą Ziemię. Jedni mówią, że jest to fard kiffaja (na podstawie słów Allaha, w znaczeniu wg J. Bielawskiego: „I niechaj wierni nie wyruszają wszyscy. Dlaczegoż by nie miała wyruszyć z każdej ich frakcji jakaś grupa, aby mogli studiować religię i aby mogli ostrzegać swój naród, kiedy do nich powrócą? Być może, oni się będą strzegli!”; Sura At-Tauba – Skrucha – ajat 122.) , inni mówią, że jest to obowiązek całej ummy, ale powinniśmy pamiętać, że sunną Proroka Muhammada(PZN) – której powinniśmy się trzymać w każdym aspekcie naszego życia – jest nawoływanie ludzi do Allaha.

Kiedy będziemy mieli silną wiarę, kiedy będziemy nawoływać ludzi na Drogę Prostą Allaha, kiedy będziemy mieli wiedzę o naszym Panu i Jego religii, wtedy osiągniemy etap, który po arabsku nazywa się bathira i jest mniej więcej połączeniem szczerej wiary z dużą wiedzą religijną.

Prośmy Allaha o to, aby dał nam szczerą intencję trzymania się Jego religii aż do śmierci. Prośmy go o pozostanie wiernymi, robiąc da’wa i pamiętajmy, że dobre robienie da’wa wymaga czasu, a Prorok(PZN) robił to przez całe swoje życie.

Autor: Abd ul-Karim