Uczeni muzułmańscy są podzieleni co do opinii na temat tego, kiedy miała miejsce Podróż Nocna Proroka Muhammada (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo). Imam At-Tabari twierdzi, że było to już w pierwszym roku Objawienia. An-Nawawi i Al-Kurtubi utrzymują, że było to w piątym roku Objawienia. Inni, w tym Mansurpuri, są zdania, że odbyła się w miesiącu radżab dziesiątego roku Objawienia. Opinie innych uczonych są już mniej więcej zbliżone – wymieniają oni terminy: szesnaście miesięcy przed emigracją (ramadan dwunastego roku Objawienia), rok i dwa miesiące lub rok przed emigracją Wysłannika Boga z Mekki do Medyny.

Ciężko jest znaleźć uzasadnienie dla trzech ostatnich opinii. Z kolei z trzech pierwszych najbliższe prawdy wydaje się trzecia. Potwierdza ją fakt, że Chadidża (niech Bóg będzie z niej zadowolony) zmarła w dziesiątym roku Objawienia, a jej śmierć nastąpiła jeszcze zanim nakazano pięciokrotną modlitwę, co bezsprzecznie miało miejsce właśnie podczas Podróży Nocnej. Kontekst sury siedemnastej, mówiącej o Podróży Nocnej, wskazuje na to, że to wydarzenie miało miejsce dość późno.

Przyjmiemy zatem, że Podróż Nocna odbyła się po opisanej wcześniej rozmowie między Wysłannikiem Boga, pokój i błogosławieństwo z nim, a ludźmi z Al-Chazradż, w okresie, gdy misja głoszenia islamu raz odnosiła sukces, a innym razem była tłumiona.

A oto przebieg tej Podróży według Ibn al-Kajjima:

Wysłannik Boga (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo) drogę z Mekki do Jerozolimy (w której towarzyszył mu archanioł Gabriel) pokonał na wierzchowcu o imieniu Al-Burak. W Jerozolimie poprowadził modlitwę, w której uczestniczyli inni prorocy.
Następnie Prorok (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo) został zabrany do najniższego nieba, gdzie spotkał Adama, z którym się przywitał, a ten potwierdził jego proroctwo. Tam też Bóg pokazał Prorokowi po prawej stronie dusze męczenników, a po lewej – dusze niegodziwców.

Na kolejnych stopniach nieba Wysłannik Boga spotykał kolejno: Jana i Jezusa, którzy potwierdzili jego posłannictwo, Józefa, Idrisa [59], Aarona i Mojżesza, który zapłakał, witając się z Prorokiem Muhammadem, a zapytany, dlaczego płacze, odpowiedział: „Ponieważ po mnie Bóg posłał kogoś, z którego wspólnoty do Raju wejdzie więcej ludzi niż z mojej”. Wreszcie w siódmym niebie spotkał Abrahama (pokój i błogosławieństwo Boga niechaj będą ze wszystkimi Jego Wysłannikami). Każdy z nich po kolei witał się z nim i potwierdzał jego proroctwo.

Po wizycie w siódmym niebie Prorok Muhammad (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo) zbliżył się do Drzewa Lotosu Ostatniej Granicy, a następnie stanął przed Bogiem, Który nakazał Prorokowi i jego wspólnocie pięćdziesiąt modlitw dziennie. Wracając, Wysłannik Boga ponownie spotkał Mojżesza, który zapytał go:
– Co nakazał ci Bóg?
Prorok Muhammad odparł, że pięćdziesiąt modlitw dziennie. Wtedy Mojżesz powiedział:
– Twoi ludzie nie podołają temu obowiązkowi. Wróć i proś o zmniejszenie tej liczby.

Prorok Muhammad posłuchał tej rady, a Bóg zmniejszył liczbę obowiązkowych modlitw do czterdziestu. Kiedy Prorok wracał, ponownie spotkał Mojżesza i cała rozmowa się powtórzyła. Tak liczba modlitw kolejno była zmniejszana do czterdziestu, trzydziestu, dwudziestu, dziesięciu, wreszcie do pięciu. Wtedy Mojżesz jeszcze raz poradził Prorokowi, aby ten wrócił i prosił Boga o zmniejszenie tej liczby, ale Prorok Muhammad tym razem wstydził się i zrezygnował z tego. Wówczas rozległ się głos: „Zatwierdziłem powinność wobec Mnie i uczyniłem ją lżejszą dla Moich sług”.

W czasie Podróżny Nocnej doszło także do kilku innych wydarzeń.

Archanioł Gabriel dał Prorokowi (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo) do wyboru mleko i wino. Kiedy Prorok wybrał mleko, Gabriel oświadczył: „Dokonałeś wyboru zgodnego z naturą. Gdybyś wybrał wino, twoja społeczność zeszłaby na manowce”.
Wysłannik Boga zobaczył cztery rajskie rzeki: dwie jawne i dwie ukryte. Jawne to Nil i Eufrat, co oznaczało, że nauki Proroka dotrą do żyznych dorzeczy Nilu i Eufratu, a ich mieszkańcy będą przekazywać islam następnym pokoleniom.

Prorok zobaczył anioła Malika, strzegącego Piekła, który nigdy się nie uśmiecha; zobaczył też Raj i Piekło, a także ich mieszkańców.
Tej samej nocy Prorok (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo) wrócił do Mekki. Kiedy opowiedział wszystko Kurajszytom, ci nie uwierzyli w jego słowa, mimo że opisał, jak wygląda Jerozolima, opowiedział, jakie karawany są w drodze z Syrii do Mekki i jakie towary przywiozą, co później się sprawdziło. Abu Bakr publicznie stwierdził, że wierzy w słowa Wysłannika Boga. Uważa się, że właśnie stąd wziął się przydomek Abu Bakra As-Siddik, czyli Prawdomówny.

Największym sensem Podróży Nocnej było ukazanie Prorokowi (niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo) znaków Boga, by jego wiara stała się jeszcze silniejsza. Koran wspomina innych proroków, takich jak Abrahama i Mojżesza, którym Bóg ukazał Swoje znaki, by wzmocnić ich wiarę tak, aby mogli znieść więcej krzywd i cierpień na drodze Boga niż inni ludzie.

---

59 Często utożsamia się go z Henochem (przyp. tłum.).

<<<Poprzedni rozdział]  [Spis treści]  [Następny rozdział>>>